Amerikan emperyalizmi Irak’a karşı savaşta kararlı...

Olağan koşullarda hiçbir devletin kabul edemeyeceği dayatmalar içeren BM kararlarına boyun eğen Irak, silah denetçilerini “ağırlamaya” başladı. Hans Blix başkanlığındaki denetçilerin ilk kafilesi Bağdat’ta işbaşı yaptı. Ancak silah denetiminin başlaması, kimilerinin iddia ettiği gibi savaşı engelleyebilecek bir adım değil. Tersine, ABD emperyalizmi ya denetimin engellendiğini iddia edecek, ya da denetimi fiilen sabote edip Irak’a saldırmanın bir gerekçesine çevirecek.

Haydut başı Bush ve ekibi tarafından devam eden hazırlıklar, peş peşe yapılan saldırgan açıklamalar, tamamıyla savaşa endeksli. Silah denetçilerinin Irak’a gitmesiyle fazla ilgilenmeyen ABD yönetimi her halükârda saldıracağını tekrarlayıp duruyor. Bu konudaki en yalın açıklamayı bizzat Bush’un sözcülerinden Richard Perle yaptı. Perle, “BM denetçileri Irak’ta silah bulmasa dahi saldıracağız. BM denetçilerinin başkanı Hans Blix’in Irak için ‘temiz’ raporu vermesi bizi engelleyemez”, şeklinde ifadeler kullanma küstahlığında bulundu.

On yılı aşkın bir süredir devam eden ABD-İngiliz savaş uçaklarının Irak’a yönelik hava akınları, silah denetçilerinin Irak’a ayak basmasından sonra hız kazandı. Irak’ı bombalayan uçaklara karşılık vermek ise, ABD savaş kundakçılarına göre BM kararlarının ihlali, silah denetiminin engellenmesi anlamına gelecek ve Irak, bunun ağır sonuçlarına katlanmak zorunda kalacakmış.

ABD emperyalizmi yeni geliştirdiği taktikleri gereği Iraklı işbirlikçilerini harekete geçirmeye hazırlanıyor. Silah denetimlerini sabote etmek için kollar sıvandı bile. ABD’li üst düzey bir yetkili, Washington’un Irak’ta istihbarat ve komuta altyapısını bozabilecek kişilerle irtibata geçtiğini basına açıkladı. Amaç silah denetçilerinin görevlerini yerine getirmesini engellemek ve savaş için ilk hazırlıkları fiilen başlatmak.

ABD’nin savaş hazırlığı kapsamında attığı bir diğer önemli adım, 50 ülkeden savaşa katkı sunmalarını talep etmesidir. Söz konusu ülkelerin başkentlerinde bulunan ABD büyükelçilikleri aracılığıyla iletilen talepte, her ülkenin savaşa ne tür bir katkı yapabileceğinin de açıklanması isteniyor. ABD saldırganlığı İngiltere, Türkiye, İsrail, Ürdün, Kuveyt, Katar, İtalya, İspanya gibi devletler tarafından tam destek görüyor. Buna karşın birçok ülkenin savaşa katkı yapma konusunda pek istekli olmadığı da açığa çıkmış oldu. Zira destek talep edilen devletlerin büyük çoğunluğu kayda değer bir katkı sunmadılar.

Emperyalist ve gerici odaklar, (yukarıda adı geçen ülkeler dışında) ABD’ye savaş konusunda gönüllü destek vermemekle beraber, saldırganlık ve savaş politikasına karşı net bir duruş sergilemekten de uzaktırlar. ABD emperyalizminin sınırsız saldırganlık politikası kimilerinde rahatsızlıklar yaratmakla beraber, hiçbir ülke bu kural tanımaz haydutluğa karşı net bir tavır alamıyor. Çıkarlarının zedeleneceğini hesap eden devletler, ABD ile pazarlığa oturuyor, savaşa destek vererek sefil çıkarlarını korumaya çalışıyorlar.

Son haftalara kadar ABD’nin Irak’a savaş açmasına karşı olduğunu açıklayan Putin yönetimindeki Rusya, artık savaş destekçisi. NATO’nun Prag zirvesinde alınan genişleme kararlarından rahatsızlık duyan Rusya, zirve sonrası ABD Başkanı Bush tarafından teskin edilip, savaşa destek olması konusunda ikna edildi.

Bush-Putin arasında yaşanan pazarlıklar kapalı kapılar ardında yapılmasına rağmen, yansıyan sonuçlar ve basın önünde yapılan ortak açıklamalar, ABD’nin Rusya’yı kendi tarafına çektiğini gösteriyor. Bush, Putin’in NATO genişlemesine ilişkin kaygılarını gidermek ve Irak konusunda destek almak üzere Rusya’ya gitti. Ziyaret sonunda yayımlanan ortak bildiride Irak’a sert uyarılar yer aldı. Irak BM kararlarına tamamen ve acilen uymaya çağrıldı. Aksi durumda, Bağdat yönetiminin, bunun ciddi sonuçlarıyla karşı karşıya kalacağı belirtilerek Irak tehdit edildi. Ziyaret sonrasında bir açıklama yapan Putin, “Irak’ın silahsızlandırılmasıyla ilgili olarak ABD ile yaptığımız işbirliğinin olumlu sonuçlar vereceğini düşünüyorum” şeklinde ifadeler kullandı. Putin, iki ülkenin, ortak eyleminin mümkün olduğu konusunda mutabakta ulaştıklarını da açıkladı.

Bu gelişmelerin Amerikalı savaş kundakçıları açısından oldukça rahatlatıcı olduğu açıktır. Zira Rusya, Irak’la olan ilişkilerinin geleceği açısından duyduğu kaygılardan dolayı, savaşa karşı çıkıyor, gereksizliğini savunuyor ve sorunun BM tarafından çözülebileceğini dile getiriyordu. Daha önce ABD tarafından yapılan girişimlerle Rusya’nın tavrı yumuşatıldı. Bush-Putin görüşmesinden sonra ise, Putin yönetimindeki Rus devleti savaş tarafından yer almış görünüyor.

Amerikalı savaş kundakçıları ile Türkiye’deki uşakları arasında aylardan beri devam eden pazarlıklar da son aşamasına gelmiş görünüyor. Şimdiye kadar niyet mektuplu İMF kredileri dışında bir şey elde edemeyen Ankara’daki işbirlikçiler, Genelkurmay Başkanı’nın ABD ziyareti ile son pazarlıkları yapmış, bu konuda somut adımlar atılmasını beklediklerini iletmişlerdi. Washington’daki efendiler de sonunda Türkiye’nin savaşta uğrayacağı ekonomik zararı telafi etmek için bir paket hazırlamaya başladı. -Bu gelişmeyi savaşın yaklaştığının bir işareti olarak da değerlendirmek mümkün- ABD’liler tarafından sıradışı olarak tanımlanan bu pazarlık Türkiye dışında sadece Ürdün’le yapılıyor.

Ancak uşakların istediği kan parası ile emperyalist efendilerin önerdiği miktar arasında büyük bir uçurum olduğu söyleniyor. Ankara’daki uşaklar her ne kadar mehmetçik kanını pahalıya satma hayalleri kursalar da, efendilerinin çok cömert davranmayacağı görülüyor. Bağımsız Kürt devleti fobisinin Ankara’daki etkisini iyi bilen haydut başı Bush ve ekibi, bu şantaja sarılarak fiyatı iyice düşüreceğe benziyor. Bu arada yeni kurulan AKP hükümetinin kadrolarına da Washington’dakiler çok güveniyorlar. Savaşa tam destek verecekleri konusunda bir kuşku duymadıklarını açıklıyorlar. Abdullah Gül gibi bir Amerikan uşağının başbakan olduğu göz önüne alındığında bu güvenin boşuna olmadığı daha iyi anlaşılır.

Birleşmiş Milletler eski silah denetçisi Scott Ritter ise, dünyayı ABD yalanları konusunda uyarmayı bir görev bildiğini açıkladı. Ritter, “ABD, Irak’ın 8 Aralık’ta BM’ye kitle imha silahlarıyla ilgili vereceği raporu bekleyecek. Hemen ardından silah listesinin yalan olduğunu iddia edecek ve Aralık’ta saldıracak” açıklamasını yaptı. Daha önce de basına konuşan Ritter, silah denetiminin, ABD tarafından Irak’a saldırmak için istihbarat toplamanın bir imkanı olarak değerlendirileceği konusunda derin kaygıları olduğunu dile getirmişti.

1998’e kadar Irak’ta silah denetçisi olarak çalışan Ritter, o zaman ekibinde CIA ve MOSSAD ajanlarının yer aldığını dünyaya açıklamış, bu sayede Irak’ın konuyla ilgili iddiaları da kanıtlanmıştı. Bu gelişmeler üzerine Irak, silah denetçilerinin çalışmasını engelleyerek, onları sınır dışı etmişti. Yeni denetçi ekibin başında bulunan Blix de, denetçiler arasında ajan olmadığını garanti edemeyeceğini açıkladı. Bu açıklama eski denetçi Ritter’in kaygılarının boş olmadığını, ciddi neden ve bilgilere dayandığını gösteriyor.

Savaşı başlatmak için yapılan hazırlıklardan da görüldüğü gibi, Amerikan emperyalizminin Irak’a saldırısı her an gündeme gelebilir. Ne BM Güvenlik Konseyi’nde temsil edilen devletler, ne de başka ülkeler tarafından bu vahşi savaşa karşı çıkabilecek bir muhalif ses bulunmuyor. Artık bütün sorumluluk işçi sınıfı, emekçiler ve emperyalist savaş karşıtlarının omuzlarındadır. Savaşı durdurabilecek, ya da etkisini sınırlayabilecek başka bir güç yoktur.

Dünyanın değişik yerlerinde gerçekleşen emperyalist savaş karşıtı kitlesel eylemler, Irak halkının yalnız olmadığını herkese göstermiş bulunuyor. Özellikle ABD’de ve İngiltere’deki eylemler ile son olarak Floransa’da gerçekleşen ve bir milyon insanın katıldığı savaş karşıtı gösteri bu açıdan umut vericidir. Savaşın başlama olasılığı da hesaba katıldığında, emperyalist savaş karşıtlarının daha kitlesel bir şekilde alanlara çıkması muhtemeldir.

Doğrudan savaşın içinde yer alma ihtimalinin yüksekliğine karşın, savaş karşıtı sesler ülkemizde pek duyulmuyordu. Bu suskunluk fesadının 1 Aralık eylemiyle kırılacak olması emperyalist savaş karşıtı mücadelenin gelişimi açısından önemli bir olanaktır. Bu olanağı en iyi şekilde değerlendirmek, bu sınırsız saldırganlık ve vahşete karşı mücadeleyi yaymak, savaşın asıl kurbanları işçi ve emekçilerin bu mücadelenin sürükleyicileri haline gelebilmeleri için yoğun çaba harcamak önümüzde duran temel önemde güncel bir sorumluluktur.