Gelecek ve özgürlük mücadelesinde sonucu...Sandık değil sokak belirleyecek!
Düzen siyasetinin ve reformist solun en temel gündemini şüphesiz yaklaşan yerel seçimler oluşturuyor. Öyle ki, tüm bu çevreler tamamen yerel seçimlere kilitlenmiş durumda. Tam da bu nedenle burjuva partilerinin yalan ve demagoji üzerine kurulu seçim propagandaları her geçen gün daha da kulakları tırmalıyor. Reformist solun ham hayallerle süslü vaatleri ise bu tabloyu kendi cephesinden tamamlıyor. Daha Haziran Direnişi’nin ilk patladığı günlerde dahi esen direniş rüzgarını seçim hesaplarına malzeme yapan reformizmin bu tutumunda şaşılacak bir şey yok elbette. Zira doğası ve konumu gereği düzen zemininde politika yapmak onlar için varlık-yokluk meselesi. Devrim iddiasını çoktan bir kenara bırakmış, sınıf mücadelesinin gündemlerine ve sorumluluklarına çoktan arkasını dönmüş bulunan reformist soldan farklı bir tutum beklemek saflık olacaktır. Dolayısıyla, seçim sahnesinin en ön planında boy göstermelerini, renk renk bayraklarıyla burjuva partileri ile başa yarışmalarını yadırgamamak gerekiyor. Sokağın hareketleneceği günlere giriyoruzDüzen cephesinde işler bu eksende ilerlerken, sokağın ve mücadele mevzilerinin giderek hareketleneceği bahar dönemine girmiş bulunuyoruz. 8 Mart’la başlayan ve Haziran Direnişi’nin yıldönümüne kadar uzanan bu dönem, devrimci sınıf mücadelesi açısından büyük bir önem taşıyor. Emekçi kadınların, işçilerin, gençlerin ve toplumun bütün ezilen kesimlerinin sokağa yüzünü döneceği bu dönemi sınıf ve devrimin gündemleri üzerinden örgütlemek ve bu eksende kazanımlara dönüştürmek günün en temel görevi olarak önümüzde duruyor. Dahası, bu aynı dönemde toplumun farklı kesimlerinin kendi talep ve özlemleri ile mücadele alanlarına çıkacağından kuşku duymamak gerekiyor. İşte TİS taleplerinin kabul edilmesi için fabrikalarını işgal ederek büyük bir direnişin altına imza atan Greif işçileri, bunun en yalın örneğidir. Yılların birikimi ve öfkesi ile önce örgütlenen, fabrikada birlik süreçlerini ilmek ilmek ören Greif işçileri, içinden geçmekte olduğumuz günlerin ne denli mücadele potansiyellerine sahip olduğunu bir kez daha gözler önüne serdi. Greif direnişi, düzen partileriyle, reformist çevreleriyle, cemaatiyle, yargısıyla, polisiyle tüm düzen güçleri hummalı bir iktidar kavgasına tutuşmuşken, işçi sınıfının tutması gereken yolu göstermekle kalmadı, işçi ve emekçilerin hakları ve gelecekleri için yapması gerekeni çarpıcı bir şekilde ortaya koydu. Bağımsız devrimci sınıf kimliği ve tutumuyla hareket etmenin o kritik ve belirleyici rolünü dosta-düşmana bir kez daha gösterdi. Önümüzdeki günlerde sınıf cephesinden benzer çıkışların yaşanacağından kuşku duymamak gerekiyor. Dahası toplumun farklı kesimleri hala çözümü ve gerçek anlamda kazanımı sokakta gördüğünü farklı eylemler üzerinden ortaya koyuyor. İşte Türkiye’nin bir dizi kentinde internet sansürüne karşı sokaklara dökülen kitle bunun en güncel örneği oldu. Yine Haziran Direnişi’nde katledilen gençlerin mahkemelerine olan ilgi ve eylemli katılım bir başka örnek olarak önümüzde duruyor. İşte sermaye düzeninin seçim aldatmacasına, burjuva partilerin yalan ve demagojilerine, reformist solun yaydığı ham hayallere karşı, sınıfın ve devrimin gündemlerini öne çıkarmak ve bu temelde mücadeleyi büyütmektir aslolan. Sonucu sandık değil, sınıf mevzilerinde verilen
|
