Essen’de ırkçı etkinlik engellendiFaşist bir parti olan NPD tarafından 27 Kasım 2010 tarihinde Almanya’nın Essen şehrinde yabancı düşmanı ırkçı bir miting yapılmak istendi. Mitingin yapılacağı yer olarak ise, yoğunluklu olarak göçmen kökenliler olmak üzere, yoksulluk şartlarında yaşamak zorunda bırakılan yerli nüfusun oturduğu, işsizlik ve her türlü sosyal kısıtlamalardan fazlasıyla payını almış olan, Katernberg semtinin seçilmiş olması ise hiç de tesadüfi değildi. Hem böylesine bir semtin seçilmiş olması, hem de ırkçı faşist parti tarafından öne çıkartılan “Okullarımız ve mahallelerimizde artan yabancı nüfusu”, “Alman ve yabancı öğrencilerin sınıflarının ayrılması”, “Yabancıların ülkelerine geri gönderilmek istenmesi” başlıkları tanıdıktı. Bugün NPD isimli faşist partinin öne çıkardığı sloganlar, dün bunların öncelleri olan NSDAP adlı Hitler’in partisi tarafından dile getirilmişti. Alman olmayan ve Yahudi halklara ait insanların evleri ile birlikte yakılarak katledildiği, başta Yahudiler olmak üzere “Ari” olmayan halklara ait bütün öğrencilerin Alman okullarından sürgün edilmeleri gerçeğini hatırlattı. Bu tarihsel gerçek, eğer bugünden müdahale edilmezse yarınların neler getirebileceği konusunda ibret verici örnekler olarak hafızalara kazınıyor. Irkçılık ve faşizm tehlikeye dönüştü Tüm Avrupa ülkelerinde hızla yayılan ırkçı ve faşist gelişmeler, başta bu ülkelerin işçi ve emekçileri olmak üzere göçmen emekçiler için de bir tehdit olmaktan çıktı ve açık bir tehlikeye dönüştü. Sürecin böyle gelişmesindeki temel faktörler şöyle sıralanabilir: Avrupa ülkelerinde, kapitalizmin krizinin yarattığı yıkım başta işsizlik olmak üzere, toplumun tüm emekçi kesimlerinde hızla gelişen yoksullaşmayı beraberinde getiriyor. Krizin faturasının emekçilere ödettirilebilmesi için birçok saldırı paketi hazırlanıp uygulamaya konuluyor. Bu paketleri sorunsuz olarak hayata geçirebilmek için ise hem polis devleti uygulamaları devreye sokuluyor hem de saldırıların hedefi olan işçi ve emekçiler ırkçılık ve şovenizm ile zehirleniyor. Bu amaçla sermaye devleti, hizmetindeki tüm kurum ve olanakları ile yalan ve demagojiye dayalı kesintisiz bir faaliyet yürütüyor. Bu amaçla, bugünler için beslediği tüm faşist örgüt ve partileri allayıp pullayarak yeniden polis devleti koruması altında piyasaya sürüyor. Bu partiler ve örgütler aracılığıyla ulusalcılık, milliyetçilik fikri hızla körükleniyor. Başta işsizlik, yoksulluk, konut sorunları, toplumsal çürümenin her biçimi olmak üzere yaşanan birçok sorun; işsizlikten en çok etkilenen, ağır yoksulluk koşullarında Gettolar’da yaşamaya mahkum edilen yabancılara fatura edilerek onlar hedef gösteriliyor. Bugün şehirlerin belli semtlerinde yaşanan yabancı yoğunlaşması ise yıllardır bizzat devlet eliyle uygulanan bir politikanın sonucudur. Hiçbir şekilde göçmen işçi ve emekçilerin özel bir tercihi olmuyor. Toplumun gündeminden hiç düşürülmeyen ve her seferinde yabancıların üzerinden gerici tartışmalara vesile olan bir diğer gerici saldırı ise entegrasyon sorunu. Tüm yabancılardan koşulsuz şartsız uyum sağlamaları beklenen bu politikanın kendisi ise devlet eliyle körüklenen ırkçı çabanın bir başka yanını oluşturuyor. Burada sorulması gereken asıl soru neye, hangi ileri değerlere ve kültüre uyum sağlanacağı sorunu. Kendisi dışındaki diğer bütün azınlıklara, kültürlere koşulsuz şartsız dayatılan uyum politikaları ve bunun üzerinden her gün medya yolu ile yürütülen, yabancıların suçlandığı, hedef gösterildiği bu çabalar ise ırkçılığa meşruiyet kazandırmaktan başka bir amaca hizmet etmiyor. Sınıflar üstü bir kültürün olamayacağı bilimsel gerçeğinden hareketle her sınıf birçok diğer özgünlüklerinin yanısıra kendi sınıf kültürünü de yaratıyor. ‘Entegrasyon’ tartışmalarının da bu gerçek ışığında kavranması ve eğer uyum sağlanacaksa bütün uluslardan işçi ve emekçilerin yüzyıllar boyunca insanlığın kurtuluşu mücadelesi içerisinde ortak bir şekilde, eşitlik, özgürlük, kardeşlik ve sınıfsız sömürüsüz bir dünya idealine bağlı olarak yaratılan değerler birikimine ve onun şekillendirdiği kültürlere uyum gerçek çözüm yolu olarak gösterilmelidir. Tarihsel deneyimlerin ortaya çıkardığı bir diğer gerçek ise, kapitalizmin kriz yıllarının devrimin olanaklarını yarattığı gibi aynı zamanda devrimci çalışma ve çabanın eksik olması durumunda toplumda gericiliğin hızla gelişebileceği ve bu gelişmelerin de faşizmin kitle tabanını oluşturabileceğidir. Almanya’da, İtalya’da, İspanya’da iktidara gelen faşist partilerin ortak özelliği tüm sermaye gruplarının yanısıra, toplumun en yoksul kesimlerinin de desteklerini alarak bu tarihsel sürece damgasını vurmalarının bir an olsun unutulmamasıdır. Bugün bizlerin temel görevi ise, işçi ve emekçilere yönelik ırkçı, faşist propagandaya karşı kesintisiz bir faaliyet içinde olma sorumluluğudur. Yerlisiyle, göçmeniyle her ulustan işçi ve emekçilerin ortak düşmanının sermaye devleti olduğu, ancak birlikte ve tabandan gelen örgütlü bir mücadele yoluyla insanca, işsizliğin, yoksulluğun, sömürünün, aşağılanmanın, ırkçılığın olmadığı bir dünyanın mümkün olabileceği bıkıp usanılmadan anlatılmalı, bunun gerekleri için çaba sarfedilmelidir. Essen şehrinde yaşanan ve başından beri taban örgütlenmesine dayalı, ön toplantılarına 200`den fazla emekçinin katıldığı örnek bir çalışma yürütüldü. 700’e yakın ilerici, devrimci, anti-faşist kişinin yanısıra kurum ve partilerin ortak bir çabası ile ırkçı faşist NPD’nin provokasyon çabası boşa düşürüldü. BİR-KAR çalışanları üzerinde “Faşizme karşı omuz omuza!” yazılı pankart ile etkinliğe katıldı. BİR-KAR Gençligi adına yapılan konuşma ise, büyük çoğunluğu genç olan katılımcıların olumlu tepkilerini aldı. Kızıl Bayrak / Essen
Öğrenciler eğitim haklarını
|
