8 Mart’ta taleplerimizi haykıralım,
mücadeleyi büyütelim!
8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü yaklaşıyor. Pandemiyi ve ekonomik krizi fırsata çeviren sermayedarlar, milyonlarca işçi ve emekçiyi derinden sarsan politikalarla haklarımıza saldırmaktan bir an bile geri durmuyorlar. Yaşam hakkımız dahi bu saldırıların hedefidir.
İşçi ve emekçi kadınlar ise çifte sömürü kıskacı altında eziliyor, pandemi yükünün en ağır bölümünü sırtlayan kesimi oluşturuyorlar.
8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nü böylesi koşullarda karşılıyoruz.
Bir yanda işten atmaların yasak olduğu söylenirken, diğer yandan İş Yasası’nın 25-2 maddesi gerekçe gösterilip milyonlarca işçi işten çıkarıldı. Pandemi bahanesiyle pek çok kadın işçi işten atılmış, kayıtlı verilere göre kadın işgücü %11, kadın istihdamı %9 azalmış, geniş tanımlı kadın işsizlik oranı ise %46’ya ulaşmış bulunuyor.
Yine ücretsiz izin saldırısından en fazla etkilenenler kadın işçilerdir. Pek çok kadın işçi ücretsiz izne çıkarıldı ve açlık sınırının yarısı kadar bile olmayan kısa çalışma ödeneğine mahkum edildiler. Kayıt dışı, esnek ve güvencesiz şekilde çalıştırılan kadın işçiler ise ya ücretleri düşürülerek çalışmaya mecbur bırakıldı ya da işten çıkarıldı. Yoksulluk sınırının altında yaşayan 10 milyonu aşkın insanın yarısından fazlasını da emekçi kadınlar oluşturuyor.
Esnek çalışma modeli, kapitalist sistemin emekçi kadınlar üzerinde uyguladığı eve hapsetme ve ucuz işgücü olarak kullanma gibi politikaların bir parçası olarak en fazla kadın işçiler üzerinde uygulandı. DİSK üyesi işçi kadınlar arasında yapılan bir araştırmaya göre evden çalışmaya geçen işçilerin oranı erkek işçilerde %2,3 iken kadın işçilerde %10,6 oranındadır. Kadın işçilerin ağırlıklı olarak çalıştığı hizmet sektörünün AVM, gıda, market gibi alanlarında, evden çalışma uygulaması şimdiden kalıcı hale getirildi bile.
Bu arada patronların her fırsatta hayata geçirmeye çalıştıkları esnek çalışmanın bir başka biçimi olan telafi çalışması da süresi uzatılarak kalıcı hale getirilmeye çalışılıyor. Pandemi fırsatçılığı ile geçirilen torba yasalarla süresi 2 ay olan telafi çalışması 4 aya çıkarılıyor. Hatta Cumhurbaşkanı, sermayenin ihtiyacına göre bu süreyi 2 katına çıkarabiliyor. Böylece işin az olduğu dönemlerde işçiler keyfi şekilde çalıştırılmazken, işin yoğun olduğu dönemlerde daha fazla ve daha yoğun çalıştırmanın önü açılıyor. Böylelikle, esnek ve güvencesiz çalışma yaygınlaştırılmış oluyor.
Buna rağmen Kod 29 bahanesi ile işten atma saldırılarına ve ücretsiz izin dayatmasına karşı susmayan, geleceklerinden vazgeçmeyen işçilerin direnişleri patronlara cevap niteliği taşıyor. Sinbo, SML, Migros Depo, PTT ve daha birçok işyerinde direnişi bir adım önde kucaklayan kadın işçiler hakları ve gelecekleri için mücadele ediyorlar. Kurtuluşumuz ancak kadın işçilerin direnişlerini büyütmek ve işçi sınıfı olarak yeni direniş ateşlerini yakmakla mümkün olacaktır.
İşçi ve emekçi kadınlar olarak yaşanan tüm bu saldırılara karşı haklarımızdan ve geleceğimizden vazgeçmiyoruz, taleplerimizi hep birlikte haykırıyoruz:
- Ücretsiz izin ve kısa çalışma yasaklansın!
- 25-2 maddesi kaldırılsın, işten atmalar son bulsun!
- Telafi çalışması kaldırılsın!
- İş ve gelir güvencesi istiyoruz!
Yaşasın 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü!
İşçi-Emekçi Kadın Komisyonları
Direnişçi işçilerden 8 Mart çağrısı
TOMİS üyesi Sinbo işçileri ve DEV TEKSTİL üyesi SML Etiket direnişçileri 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nde direniş alanında gerçekleştirecekleri etkinliğe çağrı yaptı. Direnişçi işçilerin 8 Mart çağrısı şu şekilde:
“Patronlar salgını fırsata çevirdi. Sömürü arttı, çalışma koşulları daha da ağırlaştı. Çifte sömürü kıskacı altında 2 kat daha fazla ezilen kadın işçilere ise kölelik dayatıldı. İlk işten atılan kadın işçiler oldu. Baskıya ve mobbinge uğradık. Kadın işçiler cinsel tacizle ve şiddetle daha çok ezilen oldu. Kısa çalışma ve ücretsiz izin saldırısı en çok kadın işçileri vurdu. Emeğimiz azgınca sömürüldü. Esnek biçimlerde kuralsızca çalıştırıldık. Bu dönem her türlü hakkımız elimizden alındı. Kreş hakkımız yok edildi. Telefi çalışma 2 aydan 4 aya çıkarıldı. Sesimizi kısmaya mücadelemizi susturmaya çalıştılar. Kölece çalışma koşullarına, taşeronlaşmaya ve işçi düşmanlığına karşı birleştik, örgütlendik. Sendikalaştık.
İnsanca bir yaşam ve çalışma koşulları için sömürü varsa direnişte var dedik. Bizler TOMİS‘te örgütlü Sinbo ve DEV TEKSTİL‘de örgütlü SML Etiket işçisi kadınlar olarak sendika düşmanlığı yapan patronlarımız tarafından keyfi bir şekilde işten atıldık. Bu saldırıya karşı haftalardır ekmeğimiz ve onurumuz için direniyoruz. Kölece çalışma varsa, baskı varsa direnen işçi kadınlarda var. Kurduğumuz direniş çadırımızla New Yorktaki dokuma işçisi kadınlardan devraldığımız direniş ruhunu şimdi 8 Mart’a taşıyoruz.
Gelin yaktığımız direniş ateşini hep birlikte büyütelim. Güvenceli ve Sendikalı çalışma hakkını kazanmak için fabrika komitelerinde birleşelim, mücadeleyi yükseltelim!
Haklarımızı ve geleceğimizi korumak için mücadele eden direnişçi kadın işçiler olarak siz sınıf kardeşlerimizi düzenleyeceğimiz 8 Mart etkinliğine çağırıyoruz.
8 Mart Pazartesi saat:15.00
Sinbo Direniş Çadırı(Cihangir mh. Güvercin cd. No:4 Haramidere Mevkii)” |
