İçindekiler: Aç
Sermayeye teşvik, işçiye katmerli kölelik!
Yaşanan ekonomik yıkım, gelinen aşamada toplum genelinde büyük tahribatlara yol açmış olmasına rağmen, AKP rejimi hala sermayeyi düşünen politikaları hayata geçirmekte ısrarını sürdürmektedir. İşçi ve emekçi kitlelerinin talep ve ihtiyaçlarını görmemezlikten gelen ve onları açlığa ve sefalete mahkum eden gerici-faşist rejim, sıra sermayenin taleplerine gelince onların bir dediğini iki etmemektedir. Öyle ki, AKP iktidarı döneminde en parlak dönemini yaşayan kapitalistler, derinleşen ekonomik-mali ve siyasal krizden etkilenmek bir yana servetlerini katladılar, karlarını büyüttüler. Gerici-faşist rejim, işçi ve emekçilerden kesilen vergilerden oluşan devlet bütçesini ve İşsizlik Fonu başta olmak üzere işçilere ait fonları bir avuç sermaye sınıfına peşkeş çekmektedir. Bunun bir örneği Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı’nın sermayeye her ay milyarlarca lira tutarında dağıttığı teşviklerdir. Sarayın Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı mart ayına dair yatırım teşviki listesini geçtiğimiz günlerde Resmi Gazete’de yayımladı. Buna göre 971 şirkete toplam 40 milyar 695 milyon 139 bin 80 TL’lik yatırımları için teşvik belgesi düzenlendi. Sadece geçtiğimiz yıl Sanayi Bakanlığı’nın sermayeye 252,9 milyar liralık teşvik sağlamıştır. Ayrıca pek çok alanda vergilerin emekçilerin sırtına bindiği dönemde kapitalistlere yönelik teşviklerin önemli bir kısmını şirketlerden vergi alınmaması anlamına gelen «KDV istisnası» oluşturdu. Yine ön plandaki teşviklerden biri de «Gümrük Vergisi istisnası” oldu. Kapitalistlere bir başka kıyak ise, emekçilere bir gün dahi istisna yapılmayan “sigorta primine” dairdir. Çok sayıda şirkete “sigorta primi işveren hissesi” muafiyeti tanındı. Ek vergi indirimleri, yatırım yeri tahsisi gibi teşviklerin yanı sıra sermayeye yönelik yeni kıyaklardan “faiz desteği” de teşvikler listesindeki yerini almış oldu. Pandemi döneminde işçi sınıfını açlık ile ölüm ikilemi arasında bırakan gerici-faşist rejim, sermayeyi koruyan uygulamaları hayata geçirmişti. Şimdide aynısını yaşanan kur krizinde yapmaktadır. İhracata dayalı ekonomik modeliyle kapitalistlere koşulsuz destek sunulmakta, işçilere ise katmerli kölelik dayatılmaktadır. Ülkenin yabancı sermaye için cazip hale gelmesi için ucuz iş gücünü öne süren sarayın şefi ve avareleri, işçi ve emekçilerinin içine düştüğü açlık ve yoksulluk girdabından adeta “mutlu” olduklarını da ilan etmektedirler. Saray rejimi, gelecek kipi kullanarak işçi ve emekçileri oyalamakta ve böylelikle gününü kurtarma derdine düşmektedir. Örneğin emeklinin bayram ikramiyesini son ana kadar geçiştirmiş ve sonunda sarayın Çalışma Bakanı tarafından “emeklinin bayram ikramiyesini arttırsak 25 milyar mali yük olur, bu da bütçeyi çok zorlar” diyerek bütçeden emekçiye yer olmadığını bir kez daha yinelemiştir. Kapitalistlerin demir yumruğu olan AKP iktidarı, sermayeye sunduğu teşvikleri için “istihdamı artırma” argümanına sarılmaktadır. Karşımızda çığ gibi büyüyen işsizlik sorunu varken bunun emekçileri manipüle etmek için öne sürülen koca bir yalan olduğu apaçık ortadadır. Böylelikle işçi ve emekçileri yalan ve oyalamalarla baskılamaya çalışan saray rejimi, diğer yandan kapitalistlere altın çağını yaşatmak için var gücüyle çabalamaktadır. Kapitalistler doğası gereği kazanma ve kar hırsı nedeniyle önüne ne çıkarsa silindir gibi üzerinde geçmek gibi bir sınıf kimliğine sahiptir. Sermaye devleti ise, tüm olanaklarını onların önüne sermek için vardır. İşçi sınıfını birer uysal köle gördükleri için bu tutum daha da pervasızlaşır. Günümüzde yaşanan ise, aç gözlü kapitalistlerin ve onun dümenindeki gerici-faşist rejimin sınıf kitlelerinin sessizliğinden güç almasındadır. İşçi sınıfının sermaye diktatörlüğünün karşısına hesap sorma bilinciyle çıkmaması durumunda servet-sefalet kutuplaşmasının daha da büyüceği aşikârdır. O nedenle işçi sınıfının bir an önce üzerindeki ölü toprağı atması ve tarihten gelen sınıf bilinciyle harekete geçmesi gerekmektedir.
“Sadaka değil, hakkımızı istiyoruz”
Anayasal haklarını kullanarak DİSK’e bağlı Birleşik Metal-İş Sendikası’nda örgütlendikleri için işten atma saldırısıyla karşı karşıya kalan Asen Alüminyum işçileri yaşadıkları süreci gazetemiz Kızıl Bayrak aracılığı ile kamuoyuna duyurdular. Birinci işçi: İşveren yetkilileri bizlere ağır mobbing uyguluyor. Biz fabrika önünde eylemdeyken işveren içerideki işçi arkadaşlarımızı sendikadan istifaya zorluyor. Hatta sevkiyat amiri Hifsullah Kuçur, geçtiğimiz günlerde fabrika içerisinde işçi arkadaşlarımıza gözdağı vermek için tüfekle havaya ateş etti. Sorduğumuz zaman da kuşları korkutmak için ateş ettiğini söyledi. Böyle bir gerekçe olamaz. Bu kişi aynı zamanda birçok arkadaşımızı işten attıran kişidir. İkinci işçi: 6 Mayıs günü işten atma başladı. 12 Mayıs Perşembe günü akşamı 6 olmak üzere 3 günde 70 kişi işten atıldık. “Küçülme” gerekçe gösterildi. Ama işçi alımı var. Üretimdeki arkadaşlarımızı hafta sonu bile zorla mesaiye çağırıyorlar. Gelmeyenler çıkışla tehdit ediliyor. İş yok deyip bizi işten atanlar, içerde çalışan arkadaşlarımızı 12 saat çalıştırıyorlar. “Çalışan çalışsın, çalışmayanlar çekip gitsin” diyorlar. 1 gün işe gelmeyenlerin 2 günlüğü kesiliyorlar. Üçüncü işçi: Ücretlerimiz düşük, 2-3 aylık mesailerimiz halen ödenmedi. Verilmeyen mesailerimizi ısrarla 3-4 kez hatırlattığımız zaman ancak ödüyorlar. Bizler sadaka istemiyoruz. Sadece hakkımızı istiyoruz. Dördüncü işçi: İçerde çalışan arkadaşlarımızın yanımıza gelmesi engelleniyor. Çay molalarında ise kapıları kapatıyorlar. Yoğun bir baskı ve mobbing var. İçerde çalışan arkadaşlarımızla iletişim kuramıyoruz. Üretimdeki arkadaşlarımızın zorla telefonlarına bakıyorlar. E-devlet şifrelerini istiyorlar. “Sendikadan istifa edin” diyorlar. Ben içerdeki arkadaşlarıma “bunlardan, bunların baskılarından, tehditlerinde korkmayın! diye uyardığım için işten atıldım”. Beşinci işçi: Geçen ay da hak ettiğimiz mesailerimizin neden hala ödenmediğini sorduğumuzda bir türlü muhatap bulamıyoruz. “Bizi aramayın”, “bıktık sizden”, “aceleniz ne?” vb. sözlerle karşılaşıyoruz. Çalışırken yıpranan, kullanılamaz hale gelen eldivenlerimizin yenilenmesini istediğimizde bile baskı ve tehditlere maruz kalıyoruz. Kızıl Bayrak / Gebze |
