07 Mayıs 2005
Sayı: 2005/18 (18)


  Kızıl Bayrak'tan
   “Her gün 1 Mayıs!” şiarıyla mücadeleyi yükseltelim!
  Tayyip Erdoğan Sabra-Şatila kasabı
Şaron’un ayağına gitti
  İstanbul’da 1 Mayıs... 60 bin işçi, emekçi
ve genç alanlardaydı
  İstanbul 1 Mayıs’ından yansıyanlar
  1 Ankara...İşçi ve emekçi katılımı zayıf bir 1 Mayıs!
  İzmir’de 1 Mayıs...
İşçi katılımında zayıflık
  1 Mayıs gösterilerinden
  Kayseri’de 1 Mayıs... İşçi ve emekçilerin
coşkusu alana yansıdı
 Ankara BDSP’nin 1 Mayıs çalışması
  1 Mayıs Ankara: Yoğun ve parçalı gençlik
katılımı
  İstanbul Ekim Gençliği’nin 1 Mayıs
çalışmalarından
  2005 1 Mayısı’nın çağrısı… Birleşik, kitlesel ve devrimci bir gençlik
hareketi için mücadeleye!
 Güney Kürdistan sorunu üzerine ön
düşünceler/2 (Orta sayfa)
1 Mayıs hazırlıklarından

 DİSK Genel Başkanı: “Patronlarla
çıkarlarımız ortaktır”!

 Dünya’da 1 Mayıs...
 Venezuella yönetimi ABD’yle askeri
işbirliğine son veriyor
Bölgedeki işbirlikçi-gerici rejimler
emperyalist işgali meşrulaştırıyor
Anti-faşist zaferin 60. yıldönümü
Vietnam; ABD emperyalizminin unutamadığı
yenilgi!
Çok sağcı bir Papa/ Vicente Navarro
  Mücadele Postası

Bu sayının PDF formatını download etmek için tıklayın


 

Vietnam halkının emperyalist dünyanın jandarması ABD üzerindeki muhteşem zaferinin 30. yılındayız...

ABD emperyalizminin unutamadığı yenilgi!

Vietnam'ın tarihi bir ulusal kurtuluş savaşı tarihidir. Hindi Çin'in yeraltı kaynakları açısından zengin, stratejik önemdeki bu küçük ülkesi, kurtuluştan önceki tüm tarihi boyunca hep sömürgeci boyunduruk altında yaşamıştır. Bin yıl boyunca Çinliler'in yönetimi altında kalmış, çağdaş dönemde ise Fransız sömürgeciliği altında 80 yıl geçirmiştir. İkinci emperyalist dünya savaşı sırasında bir süre için Japonya'nın istilasına uğramış, savaştan sonra Kuzey Vietnam özgürlüğünü ve bağımsızlığını kazanmış, Güney Vietnam'da ise Fransa'nın sömürgeci egemenliği devam etmiştir. Fransız emperyalizminin çekilmek zorunda bırakılmasının ardından ise (1954), bu kez emperyalist dünyanın jandarması ABD tarafından işgal edilmiştir. Ardarda uğradığı istilalar ve yabancı egemenliği, bu son derece geri ve fakir ülke halkının bağımsızlık ve özgürlük tutkusunu sürekli beslemiştir.

Fransa'nın çekilmesinin ardından ABD'nin Vietnam'a dolaysız olarak el atması iki temel olguya dayanıyordu. Bir yandan 1949'da başarıya ulaşan Büyük Çin Devrimi Uzak Doğu'daki güç dengelerini altüst etmişti. Çin Halk Cumhuriyeti, emperyalizmin bölgedeki sömürgeci emelleri açısından büyük bir tehdit haline gelmişti. Öte yandan ise, Cenevre Anlaşması'nda öngörülen seçimlerin Vietnam'da komünistlerin zaferiyle sonuçlanacağı kesinleşmişti.

ABD Güney Vietnam'a atadığı kukla Diem diktatörlüğü aracılığıyla hem bölgedeki nüfuzunu artırmayı, hem de ülkenin güneyinde hızla gelişen devrimci mücadeleyi şiddetle boğmayı umuyordu. Ne var ki, Diem diktatörlüğünün toplum üzerindeki korkunç baskısı ve hızla derinleşen sınıfsal-sosyal çelişkiler, Güney Vietnam Ulusal Kurtuluş Cephesi'ni güçlendirmekten, yoksul Vietnam halkının desteğini artırmaktan başka bir sonuç doğurmadı.

Güney Vietnam'ın Kuzey'le birleşmeyi amaçlayan ulusal kurtuluş mücadelesini ezmek isteyen ABD geniş çaplı bir işgale girişti. Vietnam'a 1 milyon 200 bin asker sevk etti. Ancak karşısında büyük devrimci Ho Şi Minh önderliğinde birleşen tüm Vietnam halkını buldu.

Son derece geri ve yoksul bir ülkeye karşı sürdürülen 12 yıllık haksız ve kirli bir savaşta ABD'ye kök söktüren işte bu güçtü. Küstah ve kibirli ABD emperyalizmi, “bu kadar yıl ve bu kadar bin can kaybından sonra bu korkak, bilgisiz, eğitimsiz, inançsız, kara donlu sefil piçlerin, dünyanın en büyük askeri gücüne hala meydan okumakta” (New York Times) oluşunu bir türlü anlayıp kavrayamıyordu. Ne var ki içine düştüğü bataklık derinleştikçe, çaresizliği arttıkça gerçekleri de saklayamaz oldu: “Komünistler, Vietnam'da bir ihtilalci fikrin tohumunu atmışlardır. Bu ise bizim bilmemizlikten gelmemiz, bombalamamız, ya da bastırmaya kalkmamızla yok edilemez. Fikirler, bu çeşit metodlarla öldürülecek şeyler değildir.”

Gerçekten de, ne uçaklardan yağdırılan tonlarca bomba, ne kurulan “stratejik köyler”, ne özel timler ve sivil halka dönük katliamlar, ne köy yakmalar ve işkenceler, ne de milyonlarca insanı yakıp kavuran Napalm bombaları, tüm bunlar onurlu Vietnam halkına boyun eğdiremedi. Tersine, emperyalist dünyanın mutlak hakimi ve jandarması olan ABD, kurtuluş mücadelesi veren bu mazlum halkın kahramanca direnişi karşısında tarihin en utanç verici yenilgilerinden birini yaşadı. Savaş, 30 Nisan 1975'te ABD işgal güçlerinin Vietnam'dan kaçması ve Vietnam kurtuluş devriminin tam zaferiyle sonuçlandı.

Ancak Vietnam devriminin önemi kendisinden ötedir. Ho Şi Minh'in devrimci önderliği altında gelişen ve uzun yıllar sonra zafere ulaşan Vietnam halkı, ezilen halkların ulusal kurtuluş için giriştikleri mücadelenin sembolü olmuştur. Dahası, Vietnam Devrimi'nin sarsıcı etkisi batı ülkelerindeki ‘68 gençlik hareketinin radikal bir toplumsal harekete dönüşmesinde önemli bir rol oynamıştır.

Hiçbir güçle bastırılamayan Vietnam kurtuluş mücadelesi, emperyalist dünyanın suratında bir şamar gibi patlamış ve ezilen halklar için büyük bir moral ve esin kaynağı olmuştur. Emperyalist dünya için yarattığı kabus ise “Vietnam sendromu” kavramı ile siyasal literatüre girmiştir. O günden bugüne şu veya bu ülkeye yönelik emperyalist müdahale ve işgal girişimleri, “Vietnam batağına batmak” olarak nitelenir hale gelmiştir.

Bu bile Vietnam ulusal kurtuluş mücadelesinin ve onun Amerikan emperyalizmine karşı kazandığı büyük zaferin tarihsel anlamını ve önemini anlatmaya yeter.

------------------------------------------------------------------------------------------

Robert

Elinde bir demet çiçek tutan küçük kız

bu taşıdığın kaçıncı ölüm

Vietnam'da, Saygon'da

Senin gibiler arttıkça küçük kız

değişecek bu şehrin ismi

-Ho Amca diyecekler-

bu demet demet çiçeklerin ürettiği

tabut tabut ölülerin ülkesinin

hikayesinde

.............

Adı Robert, kısa sarı saçları

ve çocuksu yüzünden fırlayan mavi gözleriyle

evrensel bir heyecan duyuyor

-bu yeşil ufukta- kaybolmuş bir edayla

Cebinde liseden beri tek aşkı Suzan

-biraz sararmış gibi ya fotoğrafı varsın olsun-

Suzan hep umut oldu Robert'e

Bırakıp da gitmek istemiyordu ya işte

Biraz işsizlik, biraz kolay para

-birkaç on bin km. uzağa yolladı Kansaslı Robert'i

Suzan'la Robert'in hep hayali idi

küçük bir ev, eskimemiş bir Ford

Hep küçük şirin bir kızları olsun isterlerdi

Şu çiçeklerin arasıdaki küçük esmer kız gibi

Hep hayali idi küçük kızlarının boynuna

boylu boyunca atlaması

Tıpkı şu şirin, esmer kızın şimdi Robert'in

kucağına atlaması gibi

Kız elindeki çiçek demetini

Robert'in sırt çantasına taktı.

Ve yabancıya hızla yakınlaşması gibi

Bir tezcanlılıkla uzaklaştı.

Robert

-“Böyle sıcak bir yerde böyle güzel çiçekler” dedi kendi kendine

Ve koklamak ister gibi çekti çiçekleri sırt çantasından

Küçük bir patlamayla parçalandı Robert

3. Takım 4. Tim'den er Robert

Parçalanan ve kavrulan biraz er Robert'ti

Biraz şu ev, biraz şu Ford

Yoo onu öldüren

küçük, esmer, şirin köylü kızının verdiği

çiçek demetine saklanmış bomba değildi

-hani annesinin evde yaptığı-

Onu öldüren kendi hayali kızıydı

Zira bilinir

Sahte olacak Amerikan düşleri için

yanan köylüler üzerinden yaşamaktansa

Hiç doğmamak yeğdir

Çocuklar kimi seveceğini bilir ve kimi affedebileceğini

Esmer kızla Robert'in hayali kızı haklıydı

3. takımın o iki dağ köyünü yakışından beri

Çocuklar yıkılmış Vietnam köyleriyle yanmış bedenler üzerine

kurulu yalan yaşamlardansa

Hayali kalmayı ve doğmamayı tercih ederler.

Ümit Altıntaş