Kamboçya’da çoğunluğu kadın işçilerden oluşan tekstil işçilerinin, Endenozya’da bisküvi fabrikasındaki kadın işçiler taşeronlaşmaya karşı başlattıkları grevler sürerken, Çin’de de grevler giderek yaygınlaşıyor. Kırgızistan’da altın madeninde çalışan madencilerin grevleri kazanımlarla sona erdi. Mısır’da ve İsrail’de liman işçileri iş bıraktı. Haiti’de sokak gösterileri gerçekleşti. Yunanistanlı emekçiler IMF, Avrupa Bankası ve AB’nin diktalarına karşı direnirken, Hindistan’da ise hayatı durduran genel grev yaşandı.

Kamboçya’da tekstil işçileri grevde

Kamboçya’da tekstil işçilerinin 20 Şubat’ta başlattıkları grev sürüyor. Tekstil fabrikası Manhattan Textile and Garments Corp isimli bir Çin tekeline ait. Büro çalışanı bir Çinli’nin işçilere pencereden küfür etmesi üzerine öfkelenen işçiler fabrikayı taş yağmuruna tutmuştu.

İşçiler, işverenden Ekim ayında uzlaştırıcı mahkemede kabul edilen taleplerinin uygulamasını istiyorlar. Bu taleplerden bazıları, geçici işçilerin iki sene sonra sözleşmeli işçi statüsüne alınmaları ve güvenlikli ayakkabıları giyme hakkıydı.

Endenozya’da kadın işçilerden taşeronlaşmaya karşı grev

Surabaya kentinde PT Jacob bisküvi fabrikasında çoğunluğu kadın yüzlerce işçi taşeronlaşmaya karşı ve işin yeniden düzenlenmesi için greve gitti. Sözleşmeli işçiler ve geçici işçiler grevde birlikte hareket ediyorlar. İşçiler işyerlerinin kapılarına barikat kurarak işyerine girilmesini engellemeye çalışıyorlar.

Haiti’de sokak gösterileri

Haiti’de Başbakan Garry Conille, seçildikten 4 ay sonra, 24 Şubat’ta istifa etti. 29 Şubat’ta ise farklı şehirlerde ağırlığını öğrencilerin oluşturduğu binlerce kişi ABD tarafından devrilen Jean Bertrand Aristide’nin başa gelmesi için gösteriler düzenlediler.

Mısır’da Suez limanında grev

Kızıl Deniz’de bulunan Suez’deki limanda çalışan işçi ve emekçiler 29 Şubat’ta greve gitti. Talepleri arasında Aralık ayında limanların güvenliği gerekçesiyle Suez limanına yerleştirilen askeri subaylarının derhal geri çekilmesi bulunuyor. İşçi ve emekçiler grevden önce 3 gün oturma eylemi yapmışlardı. Grevdeki işçiler diğer limanlardaki işçilere çağrı yaparak kendileri ile dayanışmalarını istediler.

Altın madeninde süresiz grev

Mısır’ın Marsa Alam bölgesindeki Sukari altın madeninde çalışan 900 madenci, 2 Mart’tan itibaren süresiz greve başladılar. Maden işçileri, daha fazla ücret ve daha iyi çalışma koşulları talep ediyorlar. İşçilerin ocağa giden caddeyi işgal etmeleri üzerine patronlar tarafından polise haber verildi ve askeri şuraya da başvurularak, maden ocaklarında yaşanan çok sayıda grev nedeniyle daha fazla “güvenliğin” sağlanması istendi.

Kırgızistan’da altın madeninde grev

Kumtau’da bulunan altın maden işletmelerinde çalışan madencilerin 10 gün süren grevleri kazanımlarla sona erdi. Kar ve dondurucu soğuğa rağmen 4000 metre yukarıda yılda 20 ton altın madeni üreten 2500 madenci yüzde 4,5 daha fazla ücret artışı talep ediyorlar. İşçiler sosyal güvenlik haklarını kendi aylıklarından ödemek zorundalar.

Grevdeki işçiler hükümetin karalama kampanyasının aksine, mücadelelerini kararlılıkla sürdürdüler ve taleplerinin haklılığını savundular. Kanadalı Multi Camaco tekeli, işçilerin kararlılığı karşısında talepleri kabul etmek zorunda kaldı. Madenciler anlaşmanın sağlanmasından sonra işlerinin başına döndüler.

Tahran’da metal işçileri gösteri yaptı

İran’ın başkenti Tahran’da 1 ve 2 numaralı metal işletmesinde çalışan 600 işçi, 13 Şubat’ta bir ana kavşağa barikat kurarak 4 saatliğine trafiği kapattılar. Metal işçileri bu eylemleri ile ücretlerinin aylardır ödenmemesini protesto ettiler. Özel birlikler ve polisin hemen protestonun gerçekleştiği alana gelerek işçileri tehdit edip barikatı kaldırmaya çalışması da bir işe yaramadı. Son haftalarda ülkede aralarında Tahran Metrosu’nun ve Darian baraj projesinin de bulunduğu birçok işyerinde uzunca bir süredir alamadıkları aylıklarının ödenmesi için grevler yaşanıyor.

Hindistan’da 100 milyon kişi genel greve katıldı

Hindistan’da işçi ve emekçiler kamu alanlarında özelleştirmelere ve hayat pahalılığına karşı genel greve gitti. İşçiler çalışma yasasında da değişiklik yapılmasını talep ediyorlar. Bunlar arasında teşeron işçi çalıştırılmasının yasaklanması, asgari ücretin yükseltilmesi, işten çıkarmaların engellenmesi ve emeklilik parasının güvenceye alınması bulunuyor.

Organizatörlerin verdiği bilgiye göre, genel greve kamu ve özel sektörde çalışan 100 milyon işçi ve emekçi katıldı. Sadece küçük bir azınlığın sendikalı olduğu düşünüldüğünde genel greve katılımın sayısı daha da önem kazanıyor. Hindistan tarihinde ilk kez 11 sendikanın biraraya gelerek genel grev çağrısı yapması da diğer önemli nokta.

Genel grevin arka planını besin maddelerindeki fiyat artışları nedeniyle hükümetin neoliberal politikalarına karşı kurulan protesto cephesi oluşturuyor. Geçtiğimiz aylarda temel besin maddelerinin fiyatlarında müthiş artış kaydedilmiş, bu durum ise sadece yoksulları vurmakla kalmamış, şimdiye kadar maaşları ile kıt kanaat yaşamaya çalışan işçi ve emekçileri de vurmuştu. İşçiler düşen alım gücü nedeniyle ailelerini geçindiremez duruma gelmekten korku duyuyorlar.

Başkent Delhi’de, büyük ekonomi metropolleri olan Mumbai’de (Bombay) ikinci büyük şehir olan Kolkata’da (Calcutta), büyük yerleşim yerleri olan Hyderabad, Chennai (Madras) ve Bengaluru’de (Bangalore) genel grevin etkileri büyük oldu. Kamu yaşamı büyük ölçüde durdu. Ulaşım durdu. Bankalar kapalı kaldı. Özel bakalarda sadece acil durumlarda hizmet verildi. Demiryolları sendikası IRF’nın (All India Railwaymen Federation) da greve katılması nedeniyle trenler çalışmadı. Eğitim kurumları tatil edildi.

Hindistan’da iki büyük “komünist” sendikadan biri olan AITUC’ın (All India Trade Union Congress) Genel Sekreteri Gurudas Dasgu hükümete düşünmesi için yeterince zaman bırakıldığını vurgulayarak, “grev tek silahımızdı” dedi.

Sendikalar ve çalışanlar enflasyonun durdurulması, asgari ücret uygulamasının hayata geçirilmesi, gündelikçi olarak ve hiçbir sosyal hakka sahip olmadan hayatını kazanmak zorunda kalan 50 milyon işçinin, sürekli işçiye dönüştürülmesini talep ediyorlar. Sendikaları ve işçileri endişelendiren bir diğer şey de, giderek daha fazla ekonomik alanın yabancı yatırımcılara peşkeş çekilmesi. Kamu sektöründe yıllardır özelleştirme furyası sürüyor.

İspanya’da 200 çelik işçisinden protesto

Madrid ‘de 2 Mart günü 200 çelik işçisi endüstri müzesi önünde protesto gösterisi yaptı. İşçiler 324 işçinin çalıştığı Arcelor Mittal’in bir bölümünün kapatılmak istenmesini protesto ediyorlar ve daha fazla istihdam talep ediyorlar.

İspanya’da işsizlik oranında, yüzde 23 ile endüstri ülkelerinin en başında geliyor.