Dünyanın dört bir yanında işçi ve emekçiler, sokağa çıkarak talepleri ve hakları için mücadele ediyor. Yunanistan’dan Çin’e, Hırvatistan’dan Tayland’a yapılan eylemler, çıkılan grevler sermaye düzeninin ömrünün tükendiğine işaret ediyor.

Avrupa’da işçi ve emekçiler sokakları ısıtıyor

Avrupalı emperyalistleri önümüzdeki dönemde zor günler bekliyor.

Fransa ve Polonya’da sendikalar hükümetin kemer sıkma politikalarına karşı gösteri çağrılarını yinelerken, ekonomik krizdeki Yunanistan ise kaynıyor.

Euro bölgesinde işsizlik oranı yüzde 12’nin üzerinde seyrederken, gençlerde ise bu oran yaklaşık 2 katı. Fransa’nın bütçe açığı gayrı safi yurtiçi hasılasının yüzde 4’ünü geçmiş durumda ve kredi notu düşürüldü. Yunanistan, İspanya, Portekiz ve İtalya’nın yanında Fransa da kemer sıkma paketlerini hayata geçirmeye çalışıyor. Bu kervana son olarak Hollanda’da eklendi. Bilançolarında milyarlarca euroluk kara delikleri bulunan bankaları ile Slovenya da zor durumda.

Yunanistan’da grev dalgası sürüyor

Yunanistan’da lise öğretmenleri pazartesi günü 48 saatliğine iş bırakırken, belediyelerde çalışan kamu emekçileri de greve başladı. Kamu Çalışanları Federasyonu’nun (ADEDY) örgütlediği grevde tasarruf önlemleri kapsamında yapılan işten çıkarmalar protesto ediliyor. Atina ve Selanik’te işçi ve emekçiler sokaklara çıktı.

Özel sektörde çalışan işçi ve emekçiler de greve hazırlanıyorlar.

Yunanistan’da İMF, AB ve AMB’den (Avrupa Merkez Bankası) oluşan emperyalist Troyka’nın Yunan işçi ve emekçilerine dayattığı kemer sıkma politikaları ile ilgili görüşmeler sürüyor. İşsizliğin rekor düzeyinde seyrettiği Yunanistan’daki 12 bin beşyüz kamu çalışanının geleceğinin de bu toplantıda belirlenmesi bekleniyor.

Hırvatistan’da sağlık emekçileri greve gitti

Hırvatistan’da hükümetin sağlık sektöründe kısıtlamaya gitmesini protesto eden doktor ve hemşireler geçtiğimiz çarşamba günü greve gittiler. Bu grev, 2005 yılından buyana sağlık sektöründe gerçekleşen ilk grev oldu.

Macaristan’da protestolar sürüyor

Macaristan’da ise altın madeni projesine karşı başlayan protestolar devam ediyor. Gösteriler ve protestolara on binlerce emekçi katılıyor.

Hollanda’da kemer sıkma politikaları ve gösteriler

Geçtiğimiz hafta Hollanda’da 2014 yılı bütçesi açıklandı. Buna göre Sosyal demokrat - liberal sağ koalisyon, 6 milyar Euro’luk kesinti içeren yeni bir tasarruf paketi açıkladı. Halkın alım gücünü 0,5 azaltacak olan paket, işçi ve emekçi kitlelere ağır yükler getirecek.

Kamu çalışanları bir yıl daha ücret zammı alamayacak, yaşlılara ödenen yardımlarda ise, 25 Euro kesintiye gidilecek. Çocuk yardımı ve çocuklara verilen eğitim ve kreş desteği kısıtlanacak. Sağlık ve yaşlı bakımına ayrılan pay azaltılacak. Hastanede tedavi yerine birinci basamak sağlık hizmetine ağırlık verilecek. Sağlık sigortası ödenekleri artırılacak, ilaç yardımı azaltılacak. 19 cezaevi kapatılacak. Mahkûmlar 1 yıllığına günlük 12,5 Euro ödeyecek.

Bazı ürünlere zam yapılırken vergiler artırılacak.

Dahası, en az 150 bin kişi daha işini kaybedecek. Resmi verilere göre Hollanda’da işsizlik oranı ise yüzde 9 civarında. Özellikle gençler arasında işsizlik oranı oldukça yüksek. Türk ve Fas kökenlilerde işsizlik oranı şubat ayı verilerine göre yüzde 15,5. 15 -25 yaş aralığındaki Hollandalı gençlerin işsizlik oranı yüzde 12 civarında, “batılı olmayan” yabancı kökenli gençlerde ise işsizlik oranı yüzde 29.

Özgürlük Partisi (PVV) Cumartesi günü Lahey’de ve ana muhalefetteki Sosyalist Parti (SP) Amsterdam’da tasarruf paketi ve hükümet politikalarını protesto etmek amacıyla eylemler gerçekleştirecekler.

Bangladeş’te on binlerce tekstil işçisinin grevi sürüyor

Bangladeş’te on binlerce tekstil işçisinin asgari ücretin yükseltilmesi talebiyle başladıkları grev 4. gününde.

Ucuz tekstil işçiliğinin yaygın olduğu Bangladeş’te çoğunluğu kadın ve çocuk 4 milyon kişi tekstilde çalışıyor. İhracatın yüzde 60’ı Avrupa’ya yapılıyor. İşçilerin kazancı ise ayda 3 bin taka(75 TL). İşçiler ücretlerinin aylık 8 bin 114 takaya (yaklaşık 198 TL) yükseltilmesini talep ediyorlar.

24 Eylül günü yüzlerce fabrikada üretim durdu. Yapılan gösterilere 200 binin üzerinde işçi katıldı. İş bırakan on binin üzerinde işçi başkent Dakka’da birçok endüstri havzasında ana yolları ulaşıma kapattı. Polisin grevcilerin üzerine plastik mermi ve gaz bombalarıyla saldırmasına karşı direnen işçiler, polise taşlarla karşılık verdiler. Son dört günde süren çatışmalarda çok sayıda yaralının olduğu bildiriliyor.

Çin’den sonra dünyanın en büyük ikinci tekstil ihracatçısı olan Bangladeş’te tekstil sanayi kölece çalışma koşullarının üzerinde yükseliyor ve tekstil sanayi ülkenin en önemli sektörlerinden biri. Bangladeş’te işçiler sadece kölece ücretle yaşamak zorunda kalmıyor. Onlar, kapitalistlerin kâr hırsı için kölece çalışma koşullarına da maruz bırakılıyorlar. Bu yüzden Nisan ayında işçilerin çalıştığı bir bina yıkılmıştı. 1130 tekstil işçisi yıkılan ve içerisinde çok sayıda fabrikanın bulunduğu binadan ölü olarak çıkarılmıştı. Haziran ayında yüzlerce işçi kirli su içtiği için zehirlenmiş ve hastaneye kaldırılmıştı.

Kolombiya’da petrol rafinerisinde grev

Kolombiya’da Cartagena’daki petrol rafinerilerinin genişletilmesinde çalışan 10 bin inşaat işçisi 21 Eylül günü greve giderek işi durdurdu. İşçiler yüzde 43 zam talep ediyorlar. Rafinerinin genişletilmesi ile Reficar rafinerisi kapasitesini iki katına, 165 bin Barrel’e çıkaracak. Reficar devlet petrol tekeli Ecopetrol’e ait.

Uganda’da eğitim emekçileri süresiz grevde

Uganda’da öğretmenler, ücret artışı ve daha iyi çalışma koşulları talep ederek süresiz greve gitti. Kenya’daki meslektaşlarını örnek alan eğitim emekçileri, ücretlerine yüzde 20 oranın zam talep ediyorlar. Öğretmenler Uganda’da 100 Euro maaş alıyorlar.

Grev nedeniyle 12 milyon öğrenci okula gidemiyor.

Başbakan Museveni ise, eğitim emekçilerinin taleplerini karşılayacağı yerde, işten atmakla tehdit ediyor.

Avustralya’da eğitim emekçilerinden protesto eylemleri

Avustralya’nın batı eyaletinde 20 bin eğitim emekçisi 20 Eylül günü, hükümetin kısıtlamalara gitmesini protesto etti. Eyalet başkenti Perth’de de 15 bin öğretmen işten atmalara ve ücretlerin dondurulmasına karşı sokağa çıktı. Batı Avustralya eyaletinde 23 merkezde gerçekleşen sokak protestolarına veliler ve öğrenciler de destek verdi.

Çin’de TDK Changan işçileri grevde

Çin’in Guangdong eyaletinde bulunan Changan’da 24 Eylül günü TDK Changan fabrikasında çalışan binlerce işçi greve gitti. İşçiler, emeklilik sigortası için emeklilik kasasının kendilerine ödeyeceğinden daha fazla kesilmesini protesto ediyorlar.

Polis işçilere köpekleri ile saldırdı. Saldırıda birçok işçi köpekler tarafından ısırıldı.

Fabrikada bilgisayarlar için mıknatıs başlıklar üretiliyor.

Tayland’da ormanların talan edilmesine karşı protestolar

Tayland’ın başkenti Bangkok’ta Mae Wong ulusal parkında 10 Eylül’de başlayan baraj yapımına karşı binlerce kişi 22 Eylül günü sokağa çıktı. Çevreci gruplar yıllardır baraj projesine karşı direniyorlar. Baraj nedeniyle 20 kilometrekare orman yok edilmek isteniyor.

Kolombiya’da grevler yayılıyor

Kolombiya’da yüzbinlerce tarım emekçisinin 19 Ağustos’ta başlattıkları protestolar sokaklarda sürerken, tarım emekçilerinin ayaklanması tüm toplumda büyük bir yankı uyandırdı.

Grevler değişik sektörleri de içine alarak geçtiğimiz hafta devam etti. Öğretmenler, öğrenciler, maden işçileri, doktorlar, yerli indigen gruplar bu protestoların birer bileşeni oldular, gösterilerde “Hepimiz çiftçiyiz” pankartlarını taşıdılar.

Grevdeki tarım emekçilerinin en önemli talepleri arasında toprak reformu geliyor. Tarım emekçileri kolektif yerli indigen ve afrokolombiya topraklarının tanınmasını ve gerekli olan bu toprakların ise büyük tarım kapitalistlerinden alınmasını talep ediyorlar. Tarım emekçileri, ayrıca Kolombiya’nın diğer ülkelerle imzaladığı Serbest Ticaret Antlaşması’nı, sübvansiyonların kesilmesini ve hükümetin ürünlerine düşük fiyat biçmesini protesto ediyorlar.

Grevler sürüyor

Başbakan Santos, çiftçilerin grevine tepki olarak belediye başkanlarını, valileri, endüstri kollarından temsilcileri ve çiftçi kuruluşlarını toplantıya çağırarak, “ulusal tarım anlaşması”nı imzaladı.

Hükümetin bir süre önce Kolombiya Öğretmenler Sendikası FECODE ile öğretmenlerin talepleri üzerinde uzlaşmaya varması, grevdeki tarım emekçilerinin müzakere masasına oturtan etken olmuştu ve böylece hükümet barikatların kaldırılacağını, emekçilerin istilasına uğrayan sokakların boşalacağını umdu. Fakat öyle olmadı.

Ulusal Tarım anlaşmasına karşı birçok çiftçi örgütü de alternatif bir tarım zirvesi düzenledi. Bu zirveye 2.500 çiftçi katıldı. Açıklanan sonuç bildirgesinde çiftçiler, sözü geçen anlaşmanın eski politikaların bir devamı olduğunu ve bunun yetersiz olduğunu söyleyerek reddettiler.

Ve halen ülkenin birçok bölgesinde grevler sürüyor. Boyacá kentinde halen 19 sokak emekçilerin işgali altında bulunuyor.

Eğitim emekçileri arasında da hükümetin Kolombiya Öğretmenler Sendikası FECODE ile imzaladığı anlaşmaya karşı hoşnutsuzluk büyüyor. Binlerce öğretmen bu anlaşmanın tüm öğretmenlerin taleplerini içermediğini, öğretmenlerin sorunlarını çözmeye yetmeyeceğini dile getirerek anlaşmayı reddediyor.

Hükümet diğer yandan geçtiğimiz 20 Eylül’den beri “sıfır fazla çalışma”, daha fazla ücret ve daha iyi çalışma koşulları talep ederek greve giden binlerce pilotla da uzlaşmanın yollarını arıyor.

Baskı ve terör direnişi bastıramıyor

Kolombiya’da çalışanların beşte biri tarım sektöründe istihdam ediliyor ve bu sektörde yoksulluk giderek büyüyor. Halen her üç kişiden ikisi asgari ücretin altında ücret alıyor.

Mart ayında yaşanan yaygın protesto gösterilerinde hükümet reform sözü vermiş ancak sözünü tutmamıştı.

Bunun üzerine çiftçiler, başkent Bogotá, Boyacá ve Cundinamarca arasındaki ana yollar başta olmak üzere onlarca yolu kurdukları barikatlarla işgal etmişti. Okullar ve üniversitelerde ders yapılamazken, dükkanlar kapalı kalmıştı. Başkentin üç ana ulaşım yolunda kurulan barikatlar nedeniyle sekiz gün boyunca kent yalıtılmış ve havadan 50 ton gıda ve ilaç atılmıştı.

Eylül ayının başında yüzbinlerce kişinin katıldığı gösterilere öğrenciler, kamu çalışanları, tır şoförleri ve maden işçilerinin de katılması sermaye devletinin korkularını büyütmüştü. Kitlelere azgınca saldıran polis ve askere karşı işçi ve emekçi kitleler militan sokak çatışmalarıyla karşılık vermişti.

Bugüne değin gösterilerde dokuz kişi yaşamını yitirdi. Yaklaşık 800 kişinin yaralandığı gösterilerde 512 kişi de tutuklandı. Tüm bunlar, sömürü ve zorbalığa karşı ayağa kalkan Kolombiya işçi sınıfı ve emekçi kitlelerinin öfkesini ve direnişini bastırmaya yetmeyecektir.