Greif işçileri: Kral çıplak!
Arkadaşlar,DİSK yöneticilerini zevk duyduğumuz için eleştirmiyoruz. En başından itibaren görevlerini yapmadıkları, savsakladıkları, bize verdikleri sözleri tutmadıkları için eleştiriyoruz-eleştirmek zorunda kalıyoruz. Paylaşımlarımızı dikkatle takip edenler bunu rahatlıkla görebilir. Örneğin sadece şu son 10 güne bakan bu gerçeği görebilir. Yalnız bırakılan biz, ihmal edilen biz, söz verilip de ortada bırakılan biz. Onlar yönetici-yani sorumlu mevkide biz üyeyiz. Buna rağmen bizden susmamız, bu durumu eleştirmeden, tepki göstermeden kaderimize razı gelmemiz isteniyor. Ne adına? DİSK’in yıpranmaması adına? Yani aslında diyorlar ki sorunlarımızı halının altına süpürelim. Aman kimse duymasın. Hiçbir şey olmamış gibi yapalım. Birbirimize DİSK tarihi üzerine nutuk atıp, hem kendimizi, hem de düşmanlarımızı kandıralım... Sevgili arkadaşlar, DİSK üyeleri...İnanın bunun DİSK’e faydası yok. Ama birileri bunu kendilerine paravan yaparak DİSK’in birikimlerini yıllardır tüketiyor. DİSK’i anılarıyla yaşayan bir tabela sendikasına çeviriyorlar. Şu 60 günlük işgal eylemimiz ve son 10 günlük DİSK nöbetimiz boyunca, sendikalarımızın ne kadar çürüdüğünü, sendikalarımızın başında oturanların onu temsil konumundan ne kadar uzak olduğunu yaşayarak gördük. Bazı şeyleri biliyorduk, ama yakından görünce durumun olduğundan da kötü olduğunu anladık. DİSK’in nasıl da içi boş bir kabuğa çevrildiğini gördük. DİSK’in yönetici koltuklarında oturanların nasıl da sorumsuz davrandığını, sınıf kültürü, ahlakı ve bilincinden uzak olduğunu gördük... Ama buna rağmen bu yöneticiler ve onların oyunlarına aldananlar, tutup bizi sendikadan dışarı atmaya kalkıyorlar. Böylelikle DİSK’i rezil ediyorlar. Sormak lazım böyle bir durumda biz susmalı ve her şeyi sineye mi çekmeliyiz? Düşünün bir fabrikada DİSK üyeleri, “söz, yetki, karar bizim” diyerek bizzat kendi inisiyatifleriyle ve tümüyle kendi imkanlarıyla 60 günlük işgal eylemi yapıyor ama bu yöneticiler bu eylemi kayıtsızca izliyorlar. Onu zayıflatmak için ellerinden geleni de yapıyorlar. Buna rağmen sonuna kadar direnen, gözaltı gören, TOMA’lı saldırılara uğrayan bu işçiler tutup sendikasına geliyor, ama daha on gün geçmeden kapının önüne konulmaya çalışılıyor, bu eylemi karalıyor, öncülerini çetecilikle suçluyor. Dahası bunu yapanlar, bu tutumlarını o denli rahatlıkla savunuyorlar ki, ya kulakları dediklerini duymuyor, ya da bu kadar DİSK’e ve sınıfa uzaklar. Örneğin 60 gün boyunca işgal eylemi yapan, sonra devletin zulmüne uğrayan üyeleri için tek bir eylem yapmamış olanlar, bu aynı işçileri “size DİSK önlüğü gönderdim gözünüze dizinize dursun” diyebiliyor. Sonuçta deneyimlerimizle DİSK’e hakim yönetim anlayışının sendikayı getirdiği içler acısı hali tanıdık, gördük, anladık ve üzüldük. Ne biz ne sınıfımız ne de gerçek DİSK üyeleri bunu hak ediyor... İşte durum buyken bize DİSK’i yıpratmamak için susmamızı söyleyenler gerçekte sorunları halının altına süpürmemizi önermiş oluyorlar. Aslında anlıyoruz ki bunca yıldır yapılan da bu... Bunun için DİSK’in adıyla gerçeği arasında büyük bir uçurum yaratılmış durumda. Greif işçileri olarak biz bugün “Kral çıplak” diyoruz. Evet kral çıplak! DİSK o bildiğimiz DİSK değil. DİSK’in yöneticileri anlayış ve pratikleriyle DİSK’e yakışmıyor. DİSK’in değerleri ve ilkelerini çiğniyor. Bu gerçekleri söyleyeceğiz, çünkü canımız acıdı. Bu gerçekleri söyleyeceğiz çünkü biz, DİSK’i şu ya da bu küçük çıkarlar uğruna değil samimiyetle benimseyen işçileriz. Bu gerçekleri söyleyeceğiz çünkü, başka işçilerin de canı acımasın istiyoruz. Bunun için sorunlarla gerçek bir hesaplaşma yerine durumu idare edenler ve mevcut yapıyla uzlaşanlar DİSK’e en büyük kötülüğü yapıyorlar. Böylelikle DİSK’in içler acısı durumun sürüp gitmesine ve aynı zamanda nice Greif’in harcanmasına sebep oluyorlar. Greif’ler harcandıkça da DİSK, DİSK olmaktan biraz daha çıkıyor... Lütfen bu samimi çağrımızı görün ve bizi anlayın... Direnişçi Greif işçileri
İsviçre Çalışma Partisi’nden
|
