20 Şubat 2009
Sayı: SİKB 2009/07

Kızıl Bayrak'tan...

Burjuva siyasal yaşam bugün çok büyük ölçüde yerel seçime kilitlenmiş bulunuyor. Sermaye partilerinin yerel seçim merkezli çıkar ve rant çatışmaları giderek her türlü kirli silahın kullanıldığı bir sürece evrilmiş bulunuyor. Her geçen gün sermaye partileri birbirlerinin kirli çamaşırlarını, vurgun ve rant dosyalarını medya aracılığıyla ortaya döküyor, rakiplerini alt etmeye çalışıyorlar. Böylece işçi ve emekçilerin oy desteğini alarak yerel yönetimlerde mevzi kazanmaya çalışıyorlar. Önümüzdeki günlerde bu yönlü hesaplaşmanın dozajının artacağını ise söylemeye gerek bile yok. Yerel seçimler yaklaştıkça sermaye partilerinin aralarındaki çıkar çatışmalarının ve rant kavgalarının kızışacağı açıktır. Bu kavganın kızışması ile birlikte işçi ve emekçiler, sermaye sınıfına hizmette yarışan bu partilerin gerçek yüzlerini daha açık göreceklerdir. Tüm sermaye partilerinin özünde birbirinden farklı olmadığını, hepisinin sermaye sınıfına hizmet için yarıştıklarını, hizmetlerinin karşılığı olarak da rant ve yağmadan pay aldıklarını göreceklerdir.

Bu sürecin bir başka cephesini ise liberal-reformist güçlerin seçim hazırlıkları oluşturuyor. “Birlikte Başarabiliriz Platformu”nda bir araya gelen liberal-reformist sol çevrelerin oluşturdukları ittifak da parçalanmaya yüz tutmuş bulunuyor. Başlangıçta bu ittifakın temel bileşenleri olarak yer alan kimi reformist sol çevre ve partiler ise yapılan aday pazarlıklarının istedikleri biçimde sonuçlanmaması üzerine merkezi ittifaktan çekildiklerini açıklayarak ayrı bir hat ortaya koyma yoluna gittiler. Daha başlangıçta devrimci ilke ve amaçlara dayanmayan ve daha çok kimin nereden aday gösterileceğine endekslenmiş bir platformun başka türlü bir sonuç ortaya çıkarması düşünülemezdi. Nitekim ortadaki tablo da bunu gösteriyor. Buna şaşırmamak gerekiyor. Zira temel ilkeleri bir yana iterek yerel yönetimlerde mevzi kazanmak temel hedefine kilitlenmenin başka türlü bir sonuç ortaya çıkarması beklenemezdi.

Bu tabloyu tamamlayan bir başka öğe ise, liberal-reformist platformun kuyrukçusu kimi çevrelerin tutumudur. Böyleleri seçim rüzgarını arkalarına alarak ciddi ciddi bir “fırtına” estirecekleri iddiası ortaya koymakta ve yerel yönetimleri kazanmak için yanıp tutuşmaktadırlar. Dahası bu konudaki kimi iddialı söylemleri hiçbir sınır tanımadan ileri sürebilmektedirler. Bu konudaki tutumlarıyla, adete gerçeklerden koparak her türlü dayanaktan yoksun hayaller peşinden sürüklenme aşamasına varmaktadırlar. Devrimci ideolojik kimlik ve konumun çok büyük ölçüde aşındığı, devrimci ilke ve değerlerin bir tarafa itildiği bir durumda her türden reformist hayal ve yanılsamanın belirleyici bir hal alması kaçınılmaz olacaktır.

Sınıf devrimcileri ise seçimleri devrimci sınıf mücadelesini büyütmenin, sınıf ve emekçi kitlelerin bilincini, mücadelesini ve örgütlenmesini geliştirilip güçlendirmenin bir imkanı olarak değerlendireceklerdir. “Düzene karşı devrim!” şiarının yükseltildiği, sermaye devleti ve temsili kurumlarının cepheden teşhir edildiği ve devrim ve sosyalizm propagandasının öne çıkarıldığı bir seçim çalışması örgütleyecekler.

Tüm hazırlıklarını ve planlamaların bu temelde yapan sınıf devrimcileri devrimci bir seçim çalışmasını örgütlemek hedefiyle devrimci baharı kazanmak için etkin ve enerjik bir çaba ortaya koyacaklar.