Çatı aday kimin adayı?
İşçi ve emekçiler için esasta hiçbir uygulamayı değiştirmeyecek devletin başındaki ismi seçme yarışı hızlandıkça, Erdoğan’a karşı ‘çatı adayı’ olarak sürülen Ekmeleddin İhsanoğlu da “herkesin adayı” olduğunu kanıtlamaya çalışıyor. Bunun için bir zafer işareti yapıyor, bir Erbakan çizgisiyle özdeşleşen baş parmak selamı veriyor. Haziran Direnişi’nin ardından işçi ve emekçilerin hassasiyetlerini düzen içi seçim oyunlarına yedekleme görevi biçilenler AKP’ye karşı bu gücü arkalarına almak için ‘demokrat’ maskelerini taksalar da diğer düzen güçlerini de ürkütmemek için gerici, milliyetçi temelleri de öne çıkarıyorlar. Yerel seçimlerde Mustafa Sarıgül ve Mansur Yavaş’la sembolleşen bu aday profili cumhurbaşkanlığı seçiminde de İhsanoğlu ile sürüyor. “Herkesin adayı” diye sunulan İhsanoğlu da bunun için bir Gezi Parkı’na gidip konuşuyor, bir gerici merkezlerden sesleniyor. Fakat emperyalistlerin “ılımlı İslam” çizgisinin temel unsuru olduğunu her fırsatta gösteriyor. Haziran Direnişi’nden bahsederken “Gençlerimizin masumane şekilde başlattığı, ağaçların kesilmesine karşı duran mertçe bir harekettir” diyerek sahiplenmesinin sınırını gösteren İhsanoğlu, iki gün öncesinde de “Turgut Özal gibi Hakk’ın ve halkın desteği ile geleceğiz” diyordu. Ortak aday gökkuşağı gibi her renkten gözükse de hakim rengi yeşil. Erdoğan’ın koyu yeşili karşısında çimen yeşili. Bunu her açıklamasındaki dini göndermelerde gösteriyor. Ve buna paralel sarf ettiği laiklik, demokrasi gibi kavramlarla yumuşatıyor, rengini açıyor. Son olarak Siyonist İsrail’in saldırıları için “Gazze’de masum sivillere karşı yapılan hunharca saldırıları kınıyorum” derken dahi “Kendini Müslüman olarak tanımlayan her toplumun akılcı ve tarafsız bir siyasete ihtiyacı vardır” diyerek emperyalist merkezleri kızdırmayacak dengeyi tutturuyordu. Ayrıca tüm demokratlık vurguları arasında elinde kendisini destekleyen Türk Solu dergisiyle verdiği poz misyonunun da özeti niteliğindeydi. MHP ve Türk Solu gibi kafatasçı-ırkçı hareketlerin desteğini alan “demokrat” İhsanoğlu’nun Haziran Direnişi’nde sokağa dökülen milyonların baskıya karşı duruşuyla bağı yoktur. AKP zayıflasın diye diye...Adnan Menderes’i yad eden, Özal gibi seçilme hevesi taşıyan İhsanoğlu bu düzenin has temsilcisi olduğu için Haziran Direnişi’yle sokağa dökülen kitleleri etkilemekte yetersiz kalıyor. Fakat İhsanoğlu’ndan da önce meseleyi Erdoğan karşıtlığına indirgeyenlerin propagandasıyla kitleler seçime, adaylar arasında tercihe yönlendiriliyor. Sarıgül ve Yavaş örneklerinde de olduğu gibi, Fethullah Gülen’le ilişkili isimleri, faşist kimliğiyle tanınan bir ismi aday göstermekte beis görmeyen düzen partilerinin işçi ve emekçilerin mücadelesi için söyleyeceği söz yoktur/olamaz. “AKP zayıflasın” diye diye kitleleri düzen kurumlarına yedeklemekte düzen partileri ve reformistler farklı yollardan yürüseler de aynı noktada buluşuyor. Bu seçimler işçi sınıfının, emekçilerin, ezilen halkların yaşamında bir yer tutmamaktadır. Zira cumhurbaşkanlığının devletin en üst yetkilisi olma, sermaye devletini temsil etme dışında bir görevi ve işlevi yoktur. Ne yasa çıkarır ne karar alır. Düzen partilerinin birbirine benzer adaylarının ya da muhalif bir adayın cumhurbaşkanı sıfatı taşımasının işçi ve emekçilerin talepleri, sorunları için çözüm olmayacağı açıktır. Düzen partilerinin “kötünün iyisi” seçimiyle karşımıza çıktığı yerde işçi ve emekçilerin gerçek kurtuluşu için sosyalizm mücadelesinin tek yol olduğunu göstermek gerekiyor.
Zabıtalar Suriyeliler için
|
