Kapitalizm doğayı yok etmeye devam ediyor…Temiz bir çevre ve sağlıklı yaşam için örgütlü mücadeleye!
Çevre sorunları her geçen gün artmakta, çevre kirliliğinin yarattığı sorunlar kendini her düzeyde hissettirmektedir. Ancak bu sorunlara karşı gösterilen tepkiler sorunu doğru tanımlamaktan uzaktır ve örgütlü değildir. Hal böyle olunca “çevrecinin daniskası” bir başbakan çıkıp küstahlıkta sınır tanımadan konuşabilmekte, muhalefetinin sınırları belli olan kimi çevresel tepkilere bile tahammül edemediğini göstermektedir. Kapitalist düzenin işleyiş yasalarının çevre ve insan sağlığına nasıl olumsuz bir etkide bulunduğu toplumun çoğu kesimi tarafından artık görülebilmektedir. Daha fazla kâr mantığıyla doğal kaynaklar hızla tüketiliyor ve kirletiliyor. Küresel ısınma ve buna bağlı sorunlar artık kendini daha fazla dayatıyor. Bu duruma bağlı yaşanan kuraklık, kıtlık vb. felaketlerin giderek artması bu sorunu toplumun gündeminde daha fazla tutuyor. Gerçekte sermaye düzeninin sahiplerince uygulanan politikalarla küresel ısınma artmakta ve mevcut durumda ona bağlı sorunlar önlem alınmadığı için derinleşmekteyken, onların dilinde çevrecilik ikiyüzlüce kullanılan bir tanım olmaktan öteye gitmiyor. Kâr hırslarından vazgeçmedikleri için küresel ısınmayı artırmaya devam ediyor, bugünün ve gelecek neslin sağlıklı yaşam hakkı tehdit ediliyor. Ancak kapitalistler bu durumun sorumluluğundan kendilerini kurtarmak için her zamanki yola başvuruyorlar. Sermaye sözcüleri medyada çevre sağlığıyla ilgili ikiyüzlüce açıklamalar yapıyor, insanların gündelik yaşamlarını ve geleceklerini etkileyen çevre sorunlarının doğru tanımlanmasını engelliyorlar. Küresel ısınmaya bağlı ortaya çıkan tüm sorunlar, yani susuzluk, kıtlık, kuraklık ve diğer felaketler kendini dayatınca, kapitalistler sorunu kabul etmek zorunda kalmaktadırlar. Ancak yaptıkları sadece bu durumdan kârlı çıkacak çeşitli “yatırım” projeleri üretmek olmaktadır. Örneğin onların yaşanan su krizinden çıkardıkları sonuç, “suyun bir ekonomik mal olarak kabul edilmesi” ve şebeke suyunun özelleştirilmesi yoluyla elde edecekleri kârlardır. Geçtiğimiz günlerde Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği’nin (TÜSİAD) düzenlediği ‘’Sürdürülebilir Su Yönetimi’’ Konferansı’nda bu konuyu ele aldılar. Sermaye küresel su krizinden rant elde edebileceği yeni alanlar görmekte, bunun adı da “Sürdürülebilir Su Yönetimi’’ olmaktadır. Bu da çevre sağlığını gözetmek adına yapılmaktadır. Gerçekte çözümden son derece uzak Kyoto Protokolü’nü bile daha yeni imzalayan Türkiye, kendisini “çevrecinin daniskası” ilan eden bir başbakana sahiptir. Tayyip Erdoğan, ortada çok ciddi boyutlara ulaşmış sorunlar varken, çevre kirliliğini önlemek, susuzluğa çözüm bulmak vb. adına sözde yapılanları anlatıp, ne kadar çevreci olduğundan bahsediyor. Ancak, son bir ayda ortaya çıkan veriler kendisini yanıtlıyor. Ortaya çıkan veriler aynı zamanda sorunun kaynağını da işaret ediyor. Bu verileri özetlersek: Ülkenin ikinci büyük gölü olan Tuz gölü %85 küçülerek ikinciliği Beyşehir Gölü’ne bıraktı. Ancak Beyşehir Gölü de içerdiği su miktarı açısından Eğridir Gölü’nün gerisine düşerek küçüldü. Konya Havzası’nda bulunan 9 göl ise kurudu, göl ortamının canlı yaşamı tehlikeye girdi. Sermaye devleti bu sorunların nedeninin küresel ısınma olduğunu söyleyerek sorumluluğu üzerinden atsa da, Konya Havzası’ndan her yıl Tuz Gölü büyüklüğünde, yani 636 milyon metreküp suyun heba edilmesi ancak sermaye devletinin politikalarıyla izah edilebilir. Bunların yanısıra Büyük Menderes, Gediz, Ergene, Seyhan ve Ceyhan gibi önemli akarsular her geçen gün biraz daha kirleniyor ve kullanılamaz hale geliyor. Yeraltı suları her yıl biraz daha azalıyor. Orta Anadolu’da yeraltı su seviyesi son 15 yılda aşırı kullanım nedeniyle ortalama 17-18 metre düştü ve bu düşüş devam ediyor. Başka bir örnekse Ege Bölgesi’nde bulunan Gediz Nehri’ndeki kirlilik nedeniyle geçtiğimiz günlerde bir gecede binlerce balığın ölmesidir. Bu kirli suyla sulanan arazilerdeki bitkilerde zarar görmektedir. Bunun nedeni, Uşak Organize Sanayi Bölgesi’nin alana verdiği kirliliktir. OSB’deki fabrikaların atıklarının nehri ve toprağı kirletmesi uzun vadede başka çevresel sorunlara neden olacağı gibi, bugünden o bölgede yetişen sebze ve meyvelerle de insan sağlığını tehdit etmektedir. Sermaye sahipleri gereksiz masraf gördükleri için arıtma sistemi kurmuyor, devlet ise denetlemiyor. Sermaye sınıfı çevre katliamından birinci elden sorumludur. Sermaye sözcüleri ikiyüzlüce medyada çevreci adımlarından bahsededursunlar, bu düzen varoldukça çevre sorunları daha da artacaktır. Bu sorun işçi ve emekçileri yaşam alanlarını doğrudan etkilemektedir. Bugün susuzluk, kuraklık yarın kıtlık olarak karşımıza çıkacaktır. Bu felaketlerin faturasını ise işçi ve emekçiler ödeyeceklerdir. Sorunu doğru tanımlamak ve gerçek sorumluları göstermek, çözümün doğru bir başlangıcı olacaktır. Sermaye devletinin bu sorunları çözmek gibi bir sorunu da, yeteneği de yoktur. Bu sorunun asıl muhatabı olan işçi ve emekçiler temiz bir çevre ve sağlıklı yaşam hakkı uğruna örgütlü mücadeleyi yükseltmelidirler.
Kapitalizm yaşam alanlarımızı
|
