25 Kasım: Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü...25 Kasım’ın çağrısını unutmayalım!Emekçi kadınlar! Emperyalist-kapitalist sömürünün hüküm sürdüğü her yerde işçi ve emekçiler, fakat özellikle de bu sınıfın kadınları, şiddetin tüm örneklerine maruz kalmaktadır. Biçimleri farklı olsa da, şiddetin amacı boyun eğdirmek, sindirmek ve teslim almaktır. İnsanın insan tarafından sömürüsü üzerine kurulu bu sistem ancak böyle ayakta kalabilmektedir. Çürüyen ve kokuşan sistem insanlar arası ilişkilerde şiddeti giderek arttırmakta, bundan en çok etkilenenler ise kadınlar olmaktadır. Yaşamın her alanında şiddet fiziksel, psikolojik, cinsel ve ekonomik biçimlerle karşımıza çıkmaktadır. Şiddet evde, sokakta, fabrikada, gözaltında ve hapishanelerde, kısacası her yerdedir!
Dünya çapında binlerce kadın her gün şiddete maruz kalıyor!Kimi evde aile içinde şiddete uğruyor. Kimi işyerinde sefalet ücretleri karşılığı uzun saatler sömürülüyor ve dahası bir de taciz ve tecavüze maruz kalıyor. Kimi emperyalist tekellerin kasaları dolsun diye süren savaş ve işgaller altında işgalci ordunun askerlerinin tecavüzüne uğruyor. Irak’ta, Afganistan’da ve emperyalizmin elini uzattığı her yerde… Kimi de İran’da recm cezasıyla taşlanarak öldürülüyor. Ya da Sudan’da olduğu gibi açlıktan ölmemek için BM askerine bedenini satıyor. Kimileri de sınıfsız ve sömürüsüz bir dünya mücadelesini savunduğu için işkencelerden geçiriliyor, katlediliyor, hapishanelerde tecride ve işkenceye maruz kalıyor. Kimileri hala “namus” ve “töre” adı altında öldürülüyor. Birçok kadın hala başlık parasına satılıyor. Ve Kürdistan’da kadın, Kürt kimliğinden dolayı eziliyor, baskı ve işkence görüyor, ırkçı-şoven saldırıların hedefi oluyor. Evet! Binlerce kadın her gün, her an şiddetle karşı karşıya! Dünyanın neresinde olursa olsun şiddeti uygulayan emperyalist-kapitalist sistemin kendisidir. Çürümekte ve çökmekte olan bir sistemin çirkin ve vahşi yüzüdür bu!
Emekçi kadınlar, çağrımız sizedir!25 Kasım tarihinde Latin Amerika’da diktatörlüğe karşı mücadele ederken katledilen Mirabel Kardeşler’in özgürlük mücadelesini unutmayalım! Beyaz gelinliğiyle, halkların barış ve kardeşlik içinde yaşam özlemini dile getirmek için çıktığı yolda tecavüz edilerek katledilen Bacca’yı, töreler gereği öldürülen Güldünya’nın “artık yeter!” diye seslenişini unutmayalım! Bursa’da bir fabrikada çıkan yangında, patronun kâr hırsı uğruna ölen 5 tekstil işçisi kadının çığlığını da…
Asla çaresiz ve çözümsüz değiliz!Şiddetin sona ermesi için şiddetin kaynağına karşı mücadele edelim! Sömürüsüz ve şiddetten arınmış bir yaşam ancak sosyalizmle mümkün olabilir. Bu nedenle emperyalist-kapitalist düzene karşı örgütlenmekten ve mücadele etmekten başka seçeneğimiz yoktur! Ancak örgütlü bir güç olursak, bu sömürü düzeninden ve onun şiddet üreten gerici yoz kültüründen ve şiddetinden kurtulabiliriz. Ancak bu şekilde özgürleşebilir, güçlenir ve şiddete karşı koyabiliriz. Bu nedenle: Emekçi Kadın Komisyonları, Picca Bacca’nın yarım kalan türküsünü birlikte söylemeye, Güldünya’nın yarım kalan öyküsünü birlikte tamamlamaya, Bursa’da katledilen kadın tekstil işçilerinin hesabını sormaya çağırıyor! Emekçi Kadın Komisyonları, işçi ve emekçi kadınları örgütlü mücadeleye çağırıyor! Emekçi Kadın Komisyonları, kadına yönelik cinsel baskı ve sömürüye karşı mücadele taleplerimizi birlikte yükseltmeye çağırıyor! Emekçi Kadın Komisyonları
Esenyurt EKK’dan söyleşi…
|
