Hasta tutsaklar ölüme giderken, kontrgerillacılar tahliye ediliyor...Zindanlar yıkılsın, tutsaklara özgürlük!“Müebbetlikken idama mahkûm edildi. Hepimizin gözleri önünde. Meydanlarda çekirdek çitleyerek seyredilen eski idamlar gibi.” Yıldırım Türker, Güler Zere’nin, yani bir devrimci tutsağın sermaye devleti tarafından ölüme yollanışını bu çarpıcı cümlelerle aktardı 20 Temmuz günü. Ve bu cümlelerle ağır bir ithamda bulundu Zere’nin ölüme gidişini kayıtsızlıkla seyredenlere... Türker’in bu satırları yazdığı sırada ajanslara düşen iki haber vardı ki, devletin “kimin devleti” olduğunu en kör gözlere dahi gösterecek cinsten: Bir yanda PKK’li İsmet Ablak’ın gözgöre göre gelen ölümü, diğer yanda JİTEM’in kurucusu olarak bilinen emekli Albay Arif Doğan’ın sağlık sorunları nedeniyle tahliyesi... İşte sermaye devletinin adalet-i mahza’sı! Zindanlarda katletmek devlet geleneğidir!Özellikle ‘80 faşist darbesi sonrasında devletin zindanları teslim alma politikaları nedeniyle pek çok vahşi katliam yaşandı. Saldırılarda ve saldırılara karşı verilen mücadeleler sırasında yüzlerce devrimci şehit düştü. Yeni Ceza İnfaz Yasası ve F tiplerinin ardından düzenin zindanlarından bugün yansıyan manzara da devletin katliamcı geleneğiyle uyumluluk içinde. Tecrit silahıyla teslim alınmaya çalışılan tutsaklar üzerinde mutlak bir tahakküm kurmaya çalışan sermaye devleti, kendi yasalarını dahi hiçe sayarak zindanlarda otoritesini sağlamaya çalışıyor. Toplumsal muhalefetin zayıflığından güç alarak, pervasızca “benim dediğim olur!” diyor. Faşizmin zindanlarında onlarca tutsağın ölüme mankum edilmesi, zindanları teslim alma politikasının en çarpıcı parçası durumunda. Bugün onlarca tutsak cezaevlerinde ölümü bekliyor. Oysa sermaye devleti yıllar önce AB uyum yasaları çerçevesinde idam cezasını kaldırırken demokrasi havarisi kesilmiş, “Apo’yu asalım” söylemleri bile bizzat ırkçı parti tarafından rafa kaldırılmıştı. Ancak yasalardan idam cezasını çıkaranlar, fiili olarak hasta tutsakları ölüm cezası ile karşı karşıya bırakıyorlar. Kalemi kırmak ise kirli siciline her geçen gün yeni satırlar eklenen Adli Tıp Kurumu’na düşüyor. Düzenin yeni celladı: Adli Tıp KurumuMahkemelere bilirkişilik yapmak üzere kurulan Adli Tıp Kurumu geçmişten beri düzenin kirli işlerini yapmaya, infazların, katliamların üzerini örtmeye ve düzeni aklamaya hizmet ediyor. Kurumun adının karıştığı birkaç olay bile, Adli Tıp’ın ciddiyetini ve bilimselliğini ortaya koymaya yeterli. Hüseyin Üzmez’in cinsel istismarda bulunduğu 15 yaşındaki B.Ç. hakkında “psikolojik olarak olaydan etkilenmediği” yönünde rapor veren kurum, Münevver Karabulut cinayetinin ardından önce iki kişiye ait sperm bulunduğunu söylüyor, sonra ise spermin kirli bir eldiven nedeniyle bir başka cesetten bulaştığını iddia ederek raporu yeniliyor. Aynı Adli Tıp, İsmailağa Camisi’nde linç edilerek öldürülen Mustafa Erdal’ın üzerindeki kan örneklerinden birinin bir kadına ait olduğunu söylüyor, sonra kanların karıştığını duyuruyor. “Wernicke Korsakoff” teşhisi konularak tahliye edilen devrimci tutsaklar hakkında yeni raporlar hazırlayan Adli Tıp Kurumu, bu sayede Ölüm Orucu gazilerinin yeniden tutuklanmalarını sağlıyor. Oysa hastalığın bugün için tedavi edilme şansı yok. Adli Tıp Kurumu’nun işkence maduru ve hasta onlarca tutsağa “sağlam” raporu verdiğini söylemeye gerek bile yok. Bu kokuşmuş kurumun başındaki isimler de özenle seçiliyor. Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu Başkanlığı’na getirilen Nur Bilgen bu konuda manidar bir isim. Geçmişte işkence mağdurlarına ve Ölüm Orucu direnişçilerine “sağlam” raporu veren ve bu sebeple TTB tarafından 6 ay meslekten men cezasına çarptırılan Bilgen, adeta kontrgerillanın Adli Tıp ayağı. Birgen, Adalet Bakalığı tarafından hâkim ve savcılara işkence konusunda eğitim vermek için de seçilen bir isim. Onlarca hasta tutsak ölümü bekliyor!Mustafa El Elçi, Gurbet Mete, Hasan Kert, Beşir Özer, Recep Çelik, İsmet Ablak... Bu altı isim sadece son altı ay içerisinde hayatını kaybeden tutsaklara ait. Samet Çelik, Aynur Epli, Bekir Şimşek, Erol Zavar, Gazi Dağ, Gülezar Akın, Halil Güneş, Halil Yıldız, İnayet Mete, İsmet Ayaz, Menduh Kılıç, Nizamettin Akar, Yusuf Kaplan, İzzet Turan, Mustafa Gök, Nesimi Kalkan, Rasim Aşan, Remzi Aydın ve Güler Zere... Bu isimler ise sağlık durumu gittikçe kötüleşen hasta tutsaklara ait. İkinci gruptakiler tahliye edilmedikleri her an listenin diğer tarafına katılmaya bir adım daha yaklaşıyor. Hasta tutsaklar arasında öne çıkan bir isim olan Güler Zere’nin durumu ise, devlet kurumlarının devrimcilere karşı nasıl bir pervasızlık içerisinde olduğunu göstermesi bakımından son derece önemli. Güler Zere Malatya 1 No’lu Devlet Güvenlik Mahkemesi’nce verilen 34 yıllık ceza nedeniyle 14 yıldır cezaevinde. Elbistan E Tipi Kapalı Cezaevi’ndeyken kansere yakalanan Zere’nin ağıziçi ve boynundaki yaralar nedeniyle damağı alındı ve Zere Adana Karataş Kadın Cezaevi’ne sevk edildi. Zere’nin tedavisinin cezaevi koşullarında mümkün olmadığına dair Çukurova Üniversitesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı, Balcalı Hastanesi ve Adana Tabip Odası’nın rapor hazırlamasına rağmen Cumhuriyet Başsavcılığı tahliye talebini kabul etmedi ve Zere’yi Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu’na sevk etti. Zere’nin İstanbul’a sevki de işkenceye dönüştürüldü. Zere Adana’dan İstanbul’a ring aracıyla 14 saatlik yolculuğun ardından vardı ve 15 dakikalık muayenenin ardından yeniden 14 saat yol katederek Adana’ya geri döndü. Sağlık durumu Zere gibi kritik olan bir tutsak için 28 saatlik böylesi yolculuk alenen işkence anlamına geliyor. Ancak Savcılığın Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu’nda ısrarı sebepsiz değildir. Kurulun başındaki tanıdık isim tam da savcının Adana’da yazdıramadığı raporu hazırladı ve “infaza devam” dedi. Raporun ardından Adana Balcalı Araştırma Hastanesi’ne götürülen Zere, burada zemin katta bulunan kadın mahkum koğuşuna alındı. Hastanede Kulak, Burun ve Boğaz Kliniği’nden Onkolojiye sevk edilen Zere, hastanenin mahkum koğuşunda yer olmaması bahane edilerek yeniden Karataş Cezaevi’ne gönderildi. JİTEM’ciye tahliye, PKK’liye ölüm!Devlet hasta tutsakları ölüme mahkum edip, sırayla ölmelerini seyrederken, “Ergenekon” operasyonu kapsamında tutuklanan kontrgerilla şefleri, JİTEM’ciler birbiri ardına sağlık sorunları gerekçeleriyle tahliye ediliyor. PKK’li İsmet Ablak’ın ölümü bu gerçeğin altını bir kez daha çizdi. ‘94 yılında tutuklanarak müebbet hapis cezasına çarptırılan Ablak, cezaevinde kansere yakalandı. Cilt ve mide kanseri tedavisi gören Ablak, 30 kez mide ameliyatı olmasına rağmen tahliye edilmedi ve Erzurum Araştırma Hastanesi’nin morgun yanında bulunan, güneş görmeyen, penceresi ve havalandırması bulunmayan mahkum koğuşunda tutuldu. Bir kez daha Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu’nun raporuna göre hareket eden savcılar, Ablak’ı ölüme mahkum etti ve İsmet Ablak 18 Temmuz günü hayatını kaybetti. Ablak’ın ailesi Cumhurbaşkanı’na dahi başvurmasına rağmen bir sonuç alamazken, JİTEM’in kurucusu ve ikinci Ergenekon davası kapsamında tutuklu bulunan emekli Albay Arif Doğan, sağlık sorunları gerekçesi öne sürülerek aynı gün “şaibeli” bir biçimde tahliye edildi. Ergenekon davalarına bakan İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesi, Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde tedavi gördüğü iddia edilen albaya, “kalp yetmezliği, şeker hastalığı, görme bozukluğu, yürüyememe ve anksiyete bozukluğu” raporu verildi. Devrimci tutsakları ölüme mahkum edenler, bugüne kadar Ergenekon davası kapsamında tutulan gazeteci Ayşe Asuman Özdemir, İP Genel Başkan Yardımcısı Ferit İlsever, emekli Orgeneral Şener Eruygur, emekli Orgeneral Hurşit Tolon, Prof. Dr. Erol Manisalı, Uludağ Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Mustafa Yurtkuran’ı tahliye ettiler. Zindanlar yıkılsın, tutsaklara özgürlük!
|
