İçindekiler: Aç
Türk Metal’de bürokratik anlayış genel kurullarla değişmezMetal işçileri örgütlenirse yıkılır!
Türk Metal, 17. Olağan Genel Kurulu’nu 1-2 Nisan 2023 tarihlerinde Ankara Anadolu Hotel’de yapacak. Kapalı kapılar ardında belirlenen listeler ile seçime gidilecek. 2019 Haziran’ında yapılan genel kurulun üzerinden dört yıl geçti. Aynı tas, aynı hamam! Türk Metal, işçi düşmanlığından “taviz vermiyor”, sermayeye uşaklık yapmaktan vazgeçmiyor. Nasıl mı? 12 Eylül 1980 darbesiyle metal işçisinin sırtına kene gibi yapıştı. Pevrul Kavlak, önceki dönem 30 yıl boyunca Türk Metal başkanlığı yapmış Mustafa Özbek gibi dönemin sefasını sürdü. Karşımızda bir sendika değil, yukarıdan aşağıya kirli ilişkilerle haşır neşir olmuş, sermayenin hizmetinde, MESS ile kol kola girmiş, örgütlü mafyatik bir yapı vardır. 2015 yılındaki Metal Fırtınası’yla saltanatları sarsılan Türk Metal, sermayeden aldığı destek ve metal işçisinin örgütsüzlüğünü de fırsata çevirerek baskı aygıtını yeniden devreye soktu. O yüzdendir ki, geçtiğimiz dört yıl boyunca da metal işçisine kaybettirmek için uğraştı. İşçi sınıfına yönelik sosyal yıkım saldırıları hız kazandı, Türk Metal yok! MESS, krizin faturasını metal işçisine ödetmek istedi, Türk Metal sessiz! Pandemide ölümle burun buruna çalışan metal işçileri oldu, Türk Metal görünmedi! Ücretsiz izin, kısa çalışma ödeneği bahanesiyle İşsizlik Fonu sermayenin kasasına aktarıldı, Türk Metal alkışladı! Sendika üyesi olan işçiler kıyıma uğradı; Türk Metal, işçileri ortada bıraktı. Grevler yasaklandı, işçi sınıfı ve emekçiler iktidarın baskı ve şiddetine maruz kaldı, Türk Metal iktidar şakşakçılığı yaptı! Asgari ücret, açlık sınırıyla yarışıyor, Türk Metal sözde masadan kalktı! Toplu İş Sözleşmeleri 24 saatte çöp oluyor, Türk Metal yüzyılın sözleşmesini imzalamakla övünüyor! TM’ye tepki gösteren, ek zam isteyen işçi olursa vardiya çıkışında işten çıkarılır, Türk Metal için yapacak bir şey yoktur! Sonuç, 250 bin Türk Metal üyesi yoksulluk sınırının altında ücretler ile sermaye için ucuz iş gücü oldu, olmaya devam ediyor. Gelelim genel kurula! Genel kuruldan metal işçisinin hayrına hiçbir değerlendirmenin, kararın ve sonucun çıkmayacağını şimdiden söyleyebiliriz. Metal işçilerinin çıkarları ve geleceği adına tek bir şey çıkmayacak. Hatta günün sonunda tam tamına, dört dörtlük işçi düşmanı sendikacı kılıklı kadrolarıyla milyarlarca liralık “aidat pastasını” kesecekler. Artık en büyük dilim kime gidecek, göreceğiz. Ancak işçi sınıfına kırıntılardan başka bir şey bırakmayacakları kesin. Genel kurulda metal işçisi olmayacak. Kimler olacak? Sermayenin temsilcileri, şirketlerin İK’ları ve şakşakçılık yapacak kişiler olacak ama işçiler olmayacak. Türk Metal üyesi işçiler, kölelik koşullarında çalışırken, Türk Metal ağaları kuru gürültüler eşliğinde şov peşinde koşacak. Normal koşullarda sendikaların genel kurulları, iki genel kurul arasındaki sürecin muhasebesi olması gerekirken Türk Metal genel kurulları bol keseden attıkları mizansenler haline dönüşüyor. Genel kurula katılacak delegeler de demokratik ilkelere göre belirlenmiyor. Fabrika, şube ve genel merkez seçimlerinin tüm kademelerinde hile, tehdit, adam kayırmaca eksik olmuyor. Yakın zamanda Kocaeli Şube seçimlerinde aday olan Federal Mogul işçisinin yaşadıkları kamuoyu tarafından biliniyor. Metal işçisinin sorunlarının, mücadelesi ve örgütlülüğünün konuşulmadığı bir genel kurul metal işçisinin iradesini temsil edemez. Türk Metal, işçi düşmanlığına devam edecektir. Sendikal bürokrasinin en kirli ilişkilerinin bilinen yüzü olan Türk Metal’de metal işçileri ayağa kalkmadan, kendi taban örgütlülüğünü kurmadan bir şey değişmeyecektir. Kurdukları haramilerin saltanatını yıkmak için omuz omuza vermeliyiz. Metal işçisinin, bu sendikal ağalık düzenini yıkması da sendikadan bağımsız kendi komitelerini, birliklerini kurmasından geçiyor. Metal işçileri bu yağmaya, bu saltanata susmamalıdır. Ya mücadele ederek insanca yaşama hakkını kazanacak ya da bu yağmaya susarak yoksullaşacak. Gerçek seçim budur! Çözüm işçi sınıfının örgütlü gücündedir! Metal İşçileri Birliği 1 Nisan 2023
Hidromek’te TİS imzalandı
26 Mart günü Hidromek işçilerine toplu sözleşme imzalandığı duyuruldu. Sözleşmeye göre işyerinde en düşük saat ücreti brüt 64 TL olurken kıdem yılı başına 1,5 TL alındığı da duyuruldu. Bu rakamlara göre işyerinde en düşük ücret yaklaşık 16.500 TL olurken, 15 yıllık işçinin ücreti 25 bin TL’yi aştı. Geçmişe göre işçi arkadaşlarımıza rahatlama getiren bu maddi kazanım, özellikle son 2 yıllık mücadelenin ürünüdür. Geçen sözleşmede sendika temsilcilerine gösterdiğimiz tepki, sonra da promosyonumuzun gasp edilmesine karşı iş bırakmamız ve örgütlenme girişimiz patronun bize tavizler vermesine yol açtı. Onlarca işçi arkadaşımızın işten atılmasına rağmen bizlerin taleplerini dindirmeden Hidromek’teki kazan kaldırmanın bitmeyeceğini patron kabul etmek zorunda kaldı. Hidromek işçisi arkadaş! Sincan İşçi Birliği uzun yıllardır senin sesin, soluğun, yüreğine mücadele ateşi ateşleyen gücün. Nasıl ki; pandemi döneminde yönetimin ve patronun sağ kolu olan doktorun sahtekarlığını beraber bozduysak, bir önceki sözleşmede patron sendikası Türk Metal’in açıktan satış yapmasının önüne geçtiysek, promosyondaki zulme karşı beraber direndiysek ve bunun sayesinde bu sözleşmede kazanımlar elde ettiysek yine aynı şekilde önümüzdeki günlerde de daha sıkı biçimde beraber hareket etmeliyiz. Sincan İşçi Birliği ile yürümeye devam ettikçe, mücadele etme ve birlik olma uğraşını sürdürdükçe kazanmaya devam edeceksin. Kazanımlarımızı geliştirmek, işçiyi ücretli köle haline getiren bu baskı, ölüm ve sömürü düzenini sonlandırmak için sizleri örgütlü mücadeleye çağırıyoruz. Sincan İşçi Birliği 31 Mart 2023 |
