29 Mayıs'04
Sayı: 2004/21 (13)


  Kızıl Bayrak'tan
  Emperyalizme ve siyonizme karşı mücadeleyi yükseltelim!
  Barbarların NATO Zirvesi için İstanbul'da fiili sıkıyönetim...
  NATO karşıtı eylem ve etkinliklerden...
  NATO karşıtı eylem ve etkinliklerden...
  NATO karşıtı eylem ve etkinliklerden...
  NATO karşıtı eylem ve etkinliklerden...
  NATO dağıtılsın!
  DİSK 12. Genel Kurulu'na doğru...
  DİSK Genel Kurulu öncesi sendika yöneticileriyle konuştuk...
  Sermaye işbirlikçisi sendika ağaları yeni saldırılar için mesaide!
  Erdoğan TOBB Genel Kurulu'nda işsizliğe çare buldu!
  Gericilerin Çağlayan mitingi ve EMEP
  Yaz dönemi çalışmasının çok yönlü gündemleri
  Ekim'in Mayıs 2004 tarihli 236. sayısı çıktı...
  Devlet-mafya-futbol üçgeni...
  Ebu Garib'ten Ulucanlar'a...
  "Pişmanlık yasası" yeni hazırlanan TCK ile süresiz hale getiriliyor...
  Siyonist cellatlar Filistin'de etnik temizlik yapıyor
  Filistin halkıyla dayanışmayı yükseltelim!
  Irak'taki işkence vahşeti bakanlık onaylı!
  Arap Birliği Zirvesi...
  Uluslararası hareket...
  EMEP'ten düzenle barışmanın yeni adımları...
  Edirne şenliğinde polis terörü...
  YÜT 8. Geleneksel Bahar Şenlikleri...
  Basından...
  Mücadele postası

Bu sayının PDF formatını download etmek için tıklayın



 
Gericilerin Çağlayan mitingi ve EMEP

A. Aydın

Çağlayan mitinginin ardından, 15 Mayıs tarihli Evrensel’de, EMEP İl Yöneticisi Şahin Tanrıverdi imzalı bir yazı yayımlandı. Mitinge ilişkin bir değerlendirme çerçevesindeki yazıda, bu “yönetici” kendi yorum ve görüşlerini desteklemek için EMEP Genel Başkan Yardımcısı Memet Kılınçarslan’ın mitingteki konuşmasından da örnek veriyor. Gerçi bir il yöneticisinin görüş beyan etmesi için böyle bir desteğe ihtiyacı bulunmuyor ama bu yazı açısından son derece isabetli bir karar vermiş. Böylece, okur sayfasında yayınlanmıştır, partiyi bağlamaz gibi gerekçeleri bizim için ortadan kaldırmıştır.

Öncelikle, yazarın da alıntı yaptığı Genel Başkan Yardımcısı’nın da mitingten son derece hoşnut kaldıkları açık. Hoşnut kalma nedenleri ise mitingin “farklı” kesimleri biraraya getirmiş olması. Ancak her hoşnutluktan çıkarılması gereken bir vazife de bulunuyor. Yazar bu vazifeyi-herkese, ama öncelikle kendi partisine- şu sözlerle yüklüyor: “Yapılması gereken dincisi, sağcısı, Atatürkçüsü, sosyal demokratı sosyalisti demeden ülkedeki tüm kesimlerin anti emperyalist bir paydada birleşmesidir.” (abç.)

Dışarıdan yöneltilen ideolojik/politik eleştirilere, protokol alıp almama, ilan yayınlayıp yayınlamama gibi ilkel tutumlarla yanıt vermeyi adet haline getirenlerin kendilerine biçtikleri misyona bakın!.. Bundan böyle, dincisi, sağcısı... demeden, tüm kesimleri birleştireceklermiş!.. Bunun, sosyal bilimsel gerçeklere sırtını dönmüş boş bir hayal olması bir yana, bir toplumdaki kesimler konusunda bakışı, yönlendirmesi ibretliktir. EMEP açısından içler acısıdır. Bir zamanlar (ona uygun bir ideolojik örgütsel donanıma sahip olup olmamasından bağımsız olarak) “işçi sınıfının kurtuluşu”nu dilinden düşürmeyen, şimdilerde ve hala işçi sınıfından bahsetmeyi sürdüren EMEP’in, sınıf bakışaçısından ne kadar uzaklaştığının resmidir.
Bir zamanlar burjuvazi gizlemeye, Marksistler ortaya çıkarmaya çalışırdı. Hele de ülkemizde Kemalist burjuvazi “sınıfsız, zümresiz” kaynaşmış bir toplum görüntüsü yaratabilmek için, yakın tarihlere kadar her türlü yolu kullanmıştır. Ancak bir süredir sınıfların varlığı burjuvaziyi çok fazla ürkütmüyor olsa gerek, düzen kaynaklı ekonomik, sosyal, siyasal araştırmalarda; televizyonların para-piyasa programlarında “burjuvazi”, “işçi sınıfı” gibi tabirler çokça ve rahatça kullanılıyor. Burjuvazinin bu rahatlığının dayanağı ve daha ne kadar sürdürülebilir olduğu ayrı bir tartışma konusu. Fakat EMEP’in, tam da herşeyin bu kadar açık olduğu bir dönemde, sınıfsal bakıştan ve gerçeklerden bu derece uzaklaşma eğilimi, reformist bir “sol” çevre olarak “varlığını suml;rdürebilirliğini” şüpheli hale getiriyor. Sosyal demokrat partilerin bile, demagojik mahiyette bile olsa, işçi sınıfı ve emekçi kesimler söyleminden uzaklaşmakla nasıl tükendiklerinin resmi, görmek isteyenler için CHP tablosu olarak sergidedir.

Sınıfların yerine kesimleri oturtmaya çalışmak ideolojik-politik bir iflası gösteriyor. Ancak, anılan kesimler açısından bir de ahlaki, vicdani sorun var ki, EMEP’i sadece solun tümünden uzaklaştırmakla kalmıyor, kendi tabanı içinde bile tartışmalı hale getirmesi gerekiyor. Biraraya getirmeyi üstüne vazife aldığı kesimlerden biri “dinci”lerdir. Yani Sivas’ta onlarca aydını ateşe veren, diri diri yakan katiller sürüsü. Çok övdükleri o mitingin katılımcılarından biri de, yazıda sadece “İl Başkanı’nın şovenist konuşması” diyerek “dışta” tutulan BBP’dir. Yani, onlarca yıl faşist devletin tetikçiliğini yapmış, yüzlerce devrimcinin kanına girmiş faşist katiller sürüsüyle “birlik” de EMEP’in yeni misyonu kapsamına girmektedir. Yaşamdan, gerçeklerden, vicdandan bu derece uzaklaşmak, daha unutulması imkansız kadar yakın geçşin katliamlarına (pek çok EMEP yöneticisinin dünkü yoldaşlarının da) böylesine duyarsız kalmak, artık her türlü sözü gereksiz kılıyor.

Katillerin katliamlara karşı görüşlerinin samimiyeti konusunda da iki çift laf etmekte yarar var. Bunun EMEP’i hiç enterese etmeyeceği ortada. Sadece, “birlik” konusunda kafası karışanlar için söylüyoruz. Dinciler, bilindiği gibi, en çok Filistin konusunda bağırır. Fakat yine çok iyi bilindiği gibi, İsrail ile en kapsamlı işbirliği anlaşmaları da yine bir İslamcı partinin hükümeti dönemlerinde imzalanmıştır. Dün RP bugün AKP, ABD-İsrail-Türkiye şeytan üçgeninin oluşturulması/pekiştirilmesi anlaşmalarını imzalamaktan, yani Filistin halkına yönelik soykırıma destek vermekten kaçınmamışlardır.

Türkiye’de ve dünyada emperyalizme karşı mücadelenin öznesi, onun ideolojik/politik-hatta örgütsel-uzantı ve uşakları değil, işçi sınıfı ve emekçi kitlelerdir. EMEP, emperyalist/kapitalist sistemin uzantısı, hatta çoğu kez tetikçisi konumundaki siyasi çevrelerle “birlik” çabalarını sürdüredursun, sosyalistler, emperyalist-kapitalist sisteme karşı işçi sınıfı ve emekçileri birleştirme/savaştırma misyonlarına daha güçlü biçimde sarılacak ve eninde sonunda zafere ulaşacaktır.